در هفته دوم بارداری در بدن شما چه می گذرد؟

​

 ​

اکنون دومین هفته ی بارداری خود را پشت سر می گذارید و روز به روز به زمان تشکیل اجزا بدن جنین خود نزدیک تر می شوید. اما در هفته دوم بارداری چه اتفاقی در بدن شما رخ می دهد؟ باید ها و نباید ها در این هفته چه مواردی است؟

​

این دومین هفته از دوره ی ۴۰ هفته ای بارداری شماست. در این هفته از نظر فنی شما هنوز باردار نیستید اما از هر زمان دیگر به این هدف نزدیک تر هستید. هفته های بارداری شما براساس اولین روز از آخرین دوره قاعدگی شما بررسی می شود، به عبارتی بعد از گذشت دوهفته از اولین روز آخرین دوره قاعدگی شما، بدن شما آماده تخمک گذاری است.

​

زمانی که تخمک گذاری انجام می شود، تخمک از فولیکول بیرون می آید و از تخمدان به داخل لوله فالوپی می رود. اگر یکی از ۲۵۰ میلیون اسپرم موجود بتواند از طریق واژن به رحم و داخل لوله فالوپی برسد و به تخمک نفوذ کند، در نتیجه آن تخمک بارور می شود.

​

بعد از گذشت ۱۰الی ۳۰ ساعت، هسته اسپرم با تخمک ادغام شده و مواد ژنتیکی اسپرم و تخمک با هم ترکیب می شوند. اگر اسپرم ها دارای کروموزوم ایگرگ باشند جنسیت کودک پسر است و اگر یک کروموزوم ایکس داشته باشند جنسیت کودک دختر است.

​

نشانه های تخمک گذاری

چرخه تخمک گذاری شما را تاریخ دقیقی که لقاح  انجام می شود تعیین می کند. تخمک گذاری معمولاً بسته به طول چرخه شما بین ۱۳ تا ۲۰ روز پس از اولین روزآخرین پریود شما اتفاق می افتد.

• روش های مختلفی وجود دارد که می توانید برای پیش بینی زمان تخمک گذاری استفاده کنید. با ردیابی زمان قاعدگی خود می توانید به زمان دقیقی دست پیدا کنید.
• دمای پایه بدن خود را ردیابی کنید. هنگام تخمک گذاری دمای پایه بدن شما تغییر خواهد کرد. احتمالاً دو یا سه روز قبل از افزایش دما باردار می شوید.
• ترشحات واژن هنگام تخمک گذاری تغییر می کند. ترشحات شما مانند سفیده تخم مرغ خام روشن و لغزنده خواهد شد ، همانطور که بدن شما برای تخمک گذاری آماده می شود. پس از تخمک گذاری ، ترشحات ابری و ضخیم می شود و سپس به کلی از بین می رود.
• اگر احساس می کنید پر شور و با نشاط تر از همیشه هستید احتمالا به زمان تخمک گذاری نزدیک تر هستید
• از تست تخمک گذاری استفاده کنید.

​

علایم در هفته دوم بارداری

مواردی که باید در هفته دوم بارداری انجام شود

• تغییرات هورمونی در روز های بعد از تخمک گذاری ممکن است باعث شود احساس کمردرد و دل درد خفیفی کنید.
• پریود شما قطع می شود.
• ممکن است احساس خستگی کنید.

۱)مصرف ویتامین های مورد نیاز

“فولیک اسید”

مصرف فولیک اسید یکی از ضروریات دوران بارداری است. با مصرف روزانه ۴۰۰ میکروگرم فولیک اسید از ایجاد خطر و مشکلات جدی برای رشد کودک جلوگیری کنید

​

“ویتامین دی”

مصرف فولیک اسید یکی از ضروریات دوران بارداری است. با مصرف روزانه ۴۰۰ میکروگرم فولیک اسید از ایجاد خطر و مشکلات جدی برای رشد کودک جلوگیری کنید

از همان ابتدا مصرف ویتامین دی را به طور جدی شروع کنید، ویتامین دی میزان کلسیم و فسفات موجود در بدن شما را تنظیم می کند. مواد غذایی حاوی ویتامین دی نظیر” ماهی سالمون، تخم مرغ، گوشت قرمز” را در برنامه غذایی خود بگنجانید.

۲)قطع یا تغییر میزان قرص های مصرفی برای موارد خاص در هفته دوم بارداری

چنانچه به بیماری خاصی مبتلا هستید و دارو مصرف می کنید حتما با پزشک متخصص خود در رابطه با  قطع و یا تدوام استفاده قرص های مصرفی مشورت فرمایید تا سلامت جنین و خودتان در طول دوران بارداری به خطر نیافتد. توجه داشته باشید قطع یا مصرف خودسرانه دارو ممکن است به سلامتی شما و جنین صدمه بزند. تقویت سیستم ایمنی بدن مادر باردار یکی از الزاماتی است که از ابتدای بارداری باید به آن توجه نمود.

۳)تغذیه سالم در بارداری

فراموش نکنید که در بارداری شما علاوه بر اینکه مسئول بدن خودتان هستید در برابر جنین خود نیز مسئول هستید، تغذیه سالم در بارداری مسئله ای است که مستقیما به سلامت مادر و کودک بستگی دارد بنابراین از ابتدای بارداری برنامه غذایی سالمی برای خود بچینید و به آن عمل کنید.

از خوردن الکل و کافین خودداری کنید و مواد غذایی ناسالم از ابتدای دوران بارداری پرهیز کنید.

​

موارد منع شده در هفته دوم بارداری

۱)سیگار کشیدن والدین

سیگار کشیدن به طور جدی از قدرت باروری شما جلوگیری می کند و در زمان بارداری به جنین آسیب می رساند، همچنین سیگار کشیدن خطر بارداری خارج از رحم را افزایش می دهد. ادامه سیگار کشیدن در هفته های بعدی بارداری، طیف گسترده ای از عوارض بارداری شامل می شود: جدا شدن زودرس جفت، زایمان زودرس و…

۲) مصرف دارو در زمان بارداری

تنها داروهایی که پزشک متخصص تجویز می کند را مصرف نمایید و از مصرف داروهای تایید نشده توسط سازمان غذا و دارو پرهیز نمایید.

۳) استرس

از انجام دادن کارهایی که باعث افزایش استرس شما می شود پرهیز نمایید و برای حفظ سلامت روان در دوران بارداری و تجربه بارداری آرام و لذت بخش پیشنهاد می شود کارهایی که به کاهش استرس کمک می کند را نظیر” یوگا، مدیتیشن و خواندن کتاب” انجام دهید.

منبع:

https://www.whattoexpect.com/pregnancy/week-by-week/weeks-1-and-2.aspx

https://www.nhs.uk/conditions/pregnancy-and-baby/1-2-3-weeks-pregnant/

https://www.healthline.com/health/pregnancy/week-two#ovulation

https://www.babycenter.com/2-weeks-pregnant

https://www.verywellfamily.com/2-weeks-pregnant-4158819

 

https://babypro.ir/wiki/

​

دیابت در دوران بارداری

چه چیزهایی را لازم است در مورد دیابت در دوران بارداری بدانیم؟
* دیابت در دوران بارداری چیست؟ 
دیابت در دوران بارداری دیابتی است که برای اولین بار در طی حاملگی شناسایی می شود. دیابت به این معناست که قند خون شما بسیار بالا است. بدن از قند برای انرژی استفاده می کند. اما قند زیاد در بدن می تواند مضر باشد. زمانی که حامله هستید قند اضافی برای جنین شما خوب نیست.

* چه عواملی باعث ایجاد دیابت در دوران بارداری می شود؟ 
تغییرات هورمونی و وزن گیری بخشی از یک حاملگی سالم است. اما هر دوی این موارد کار بدن را برای افزایش دادن هورمونی به نام انسولین مشکل می نماید. وقتی این اتفاق بیفتد بدن شما انرژیی را که نیاز دارد از غذا دریافت نمی نماید.

* خطر ابتلا به دیابت حاملگی در من چقدر است؟ 
برای دانستن خطر دیابت در دوران بارداری، هر یک از آیتم هایی را که با شما تناسب دارد علامت بزنید. و در اولین ویزیت برای مراقبت های بارداری با پزشک خود مشورت کنید.

– من برادر، خواهر یا والدی مبتلا به دیابت دارم.

– من بالای ۲۵ سال سن دارم.

– من اضافه وزن دارم.

– من قبلا سابقه دیابت در دوران بارداری داشته ام یا حداقل یک کودک بیش از ۵/۴ کیلوگرم به دنیا آورده ام.

ـ به من گفته شده که دچار حالت پیش دیابتی هستم، که در آن قند خون بیش از حد طبیعی است ولی آنقدر زیاد نیست که مبتلا به دیابت باشم. (نامهای دیگر برای این حالت: تست تحمل گلوکز مختل یا قند ناشتای مختل است).

اگر هر یک از موارد بالا را علامت زده اید، از کارشناسان بهداشتی بخواهید که آزمایشات مربوط به دیابت حاملگی را انجام دهند.

اگر اضافه وزن دارید، قبلاً دیابت در دوران بارداری داشته اید، سابقه خانوادگی قوی برای دیابت دارید یا در ادرارتان قند قابل مشاهده است، در خطر زیادی هستید.

اگر یکی یا بیشتر از عوامل خطر را علامت زده اید، در خطر متوسط هستید.

اگر هیچ یک از عوامل خطر را علامت نزده اید، در خطر کمی هستید.

* چه وقت باید برای دیابت در دوران بارداری بررسی شوم؟

بستگی به عوامل خطری که دارید، پزشکتان تصمیم می گیرد چه زمانی برای دیابت بررسی شوید.
 اگر در خطر زیاد باشید، سطح قند خون شما باید در اولین ویزیت برای مراقبتهای بارداری اندازه گیری شود. اگر نتایج آزمایشات شما طبیعی باشد، دوباره بین هفته ۲۴ تا ۲۸ بارداری خود باید بررسی شوید.
 اگر در خطر متوسط هستید باید بین هفته ۲۴ تا ۲۸ بارداری تست را انجام دهید.
 اگر در خطر کمی هستید، پزشکتان تصمیم می گیرد که نیازی به انجام آزمایش ندارید.

* دیابت در دوران بارداری چگونه تشخیص داد می شود؟
کارشناسان بهداشتی سطح قند خون شما را اندازه گیری خواهند کرد. بسته به میزان خطر شما و نتایج آزمایشات ممکن است، لازم شود یک یا چند آزمایش زیر را انجام دهید.

* آزمایش قند خون ناشتا یا آزمایش تصادفی قند خون:
پزشک ممکن است قند خون شما را با استفاده از آزمایشی به نام قند خون ناشتا اندازه گیری نماید. قبل از انجام این آزمایش پزشک از شما خواهد خواست که ناشتا باشید، که به معنای این است که شما پیش از انجام آزمایش نباید چیزی به جز آب بخورید و بیاشامید. یا ممکن است پزشک در هر ساعتی از روز قند خون شما را اندازه گیری نماید که به آن آزمایش تصادفی قند خون گفته می شود.
این آزمایشات می توانند، بعضی از افراد مبتلا به دیابت حاملگی را شناسایی نمایند. اما برای اطمینان از اینکه دیابت حاملگی تشخیص داده نشده، باقی نمانده است نیاز به آزمایشات دیگری است.

* آزمایش غربالگری پاسخ به قند:
در این آزمایش شما یک نوشابه قند دار مصرف می کنید و یک ساعت بعد قند خون خود را اندازه گیری می نمایید. این آزمایش می تواند در هر ساعتی از روز انجام شود. اگر نتایج بیش از حد طبیعی باشند، ممکن است نیاز به آزمایشات دیگری داشته باشید.

* تست تحمل خوراکی قند:
برای انجام این آزمایش کارشناس بهداشتی راهنمایی های لازم را به شما می کند. حداقل سه روز قبل از انجام این آزمایش باید غذای طبیعی بخورید. سپس حداقل ۸ ساعت قبل از انجام آزمایش هیچ چیزی نمی خورید.
کارشناس بهداشتی قند خون شما را پیش از انجام آزمایش اندازه گیری می کند. سپس یک نوشابه قند دار میل می کنید. پرسنل قند خون شما را یک ساعت، دو ساعت و سه ساعت بعد اندازه گیری می کنند. اگر سطوح قند شما در حداقل دو آزمایش بیش از حد طبیعی باشد، شما مبتلا به دیابت حاملگی هستید.

* نتایج بیش از حد طبیعی برای تست تحمل خوراکی قند:
 ناشتا / بیش از ۹۵
 بعد از یک ساعت / بیش از ۱۸۰
 بعد از ۲ ساعت / بیش از ۱۵۵
 بعد از ۳ ساعت / بیش از ۱۴۰
بعضی آزمایشگاهها از اعداد دیگری برای این آزمایش استفاده می کنند.
این اعداد مربوط به زمانی است که نوشابه حاوی ۱۰۰ گرم قند استفاده کرده باشید.

*دیابت در دوران بارداری چگونه بر جنین تأثیر می کند؟
دیابت درمان نشده یا کنترل نشده حاملگی می تواند به معنای مشکل برای جنین مانند موارد زیر باشد:
 بسیار بزرگ و با چربی اضافی متولد شدن. این مسئله می تواند زایمان را برای جنین مشکل تر و خطرناک تر کند.
 قند خون پایین بلافاصله پس از تولد کودک
 مشکلات تنفسی

* اگر دیابت حاملگی دارید کارشناسان بهداشتی آزمایشات دیگری را برای بررسی جنین مانند موارد زیر پیشنهاد خواهند کرد: 
 یک سونو گرافی برای آنکه ببینند جنین چگونه رشد می کند.
 شمارش زمان بین حرکات جنین برای آنکه از وضعیت فعالیت جنین مطلع شوند یا آزمایشات استرسی خاص.
کار مداوم با پزشک کمکتان می کند که یک نوزاد سالم به دنیا بیاورید.

* دیابت در دوران بارداری چه اثری بر من دارد؟
 غالباً زنان دچار دیابت حاملگی علائمی ندارند. دیابت حاملگی می تواند:
 خطر فشار خون بالا را در طی حاملگی افزایش دهد.
 خطر جنین بزرگ و احتمال زایمان مشکل و نیاز به سزارین را افزایش دهد.
خبر خوب اینکه دیابت حاملگی پس از تولد بچه از بین می رود. به هرحال احتمال ابتلا شما به دیابت نوع ۲ در آینده بیشتر است. در ضمن ممکن است در حاملگی مجدد باز هم دچار دیابت حاملگی شوید.
بعضی زنان می خواهند، بدانند آیا می توانند پس از ابتلا به دیابت حاملگی به نوزاد خود شیر دهند؟! شیردهی برای اکثر نوزادان، من جمله آنان که مادرشان دیابت حاملگی دارد توصیه می شود.
دیابت حاملگی خطرناک است، حتی اگر شما علائمی نداشته باشید. مراقبت از خودتان می توند به سلامتی نوزادتان کمک کند.

* دیابت در دوران بارداری چگونه درمان می شود؟
درمان دیابت حاملگی به معنای برداشتن قدم هایی در جهت حفظ سطح قند خونتان در دامنه هدف است.
می توانید یاد بگیرید که چگونه با استفاده از موارد زیر قند خون خود را در سطح طبیعی نگاه دارید.
 برنامه غذایی
 فعالیت بدنی
 انسولین در صورت نیاز

* برنامه غذایی:
شما باید با یک آموزشگر دیابت یا یک متخصص تغذیه که برنامه غذایی برای کمک به انتخاب غذاهایی که برای شما و جنینتان سالمتر باشد، مشورت کنید. استفاده از یک برنامه غذایی به حفظ سطح قند خونتان در محدوده هدف کمک می کند. برنامه راهنمایی برای آنکه چه غذایی را باید بخورید چه میزان بخورید و چه وقت بخورید به شما می دهد. نوع انتخاب، زمان آن و میزان آن همگی برای نگهداری سطح قند خون در محدوده هدف مهم هستند. ممکن است توصیه به موار دزیر شوید:

* محدود کردن شیرینی جات:
 خوردن سه وعده غذای کامل و یک تا ۳ میان وعده در طی روز
 مراقبت از اینکه کی و چه میزان غذای پر کربوهیدرات مصرف می کنید. برنامه غذایی به شما خواهد گفت چه وقت و چه میزان کربوهیدرات در هر غذا و میان وعده بخورید.
 در غذای خود فیبرها را به شکل میوه ها، سبزیجات، غلات و نان وارد کنید.

* فعالیت بدنی:
فعالیت بدنی مانند پیاده روی و شنا، می تواند به شما کمک کند، که به سطح قند خون هدف خود دست یابید. با گروه مراقبت از بهداشت خود در مورد نوع فعالیت بدنی که برای شما بهتر است صحبت کنید. اگر در حال حاضر فعال هستید، به تیم سلامتی خود بگویید که چه می کنید.

* انسولین:
بعضی زنانی که مبتلا به دیابت حاملگی هستند، علاوه بر برنامه غذایی و فعالیت بدنی نیاز به انسولین دارند. اگر لازم است تیم سلامت به شما نحوه تزریق انسولین به خودتان را نشان خواهند داد. انسولین می تواند از طریق خون شما به کودک برسد.

* چگونه بفهمم که آیا سطح قند خونم در محدوده هدف هست یا نه؟
تیم بیبی پرو از شما خواهد خواست که از وسیله کوچکی به نام سنجش قند خون برای اندازه گیری سطح قند خون توسط خودتان استفاده کنید. یاد خواهید گرفت که چطور:
 از گلوکومتر استفاده کنید.
 خراشی بر انگشت خود ایجاد کنید و یک قطره خون بگیرید.
 محدوده هدف شما چیست.
 چه وقت قند خون خود را چک کنید.
در موارد زیر قند خون خود را چک کنید:
 زمانی که از خواب برمی خیزید.
 بلافاصله قبل از غذا.
 یک تا دو ساعت بعد از صبحانه.
 یک تا دو ساعت بعد از ناهار.
 یک تا دو ساعت بعد از شام.
این موارد نشان می دهد که هدف قند خون برای اکثر زنان مبتلا به دیابت حاملگی چقدر است. با تیم سلامت خود در مورد اینکه آیا این اهداف برای شما مناسب هستند یا خیر صحبت کنید.

* سطح قند خون طبیعی برای اکثر زنان دچار دیابت حاملگی: 
 هنگام بیدار شدن / کمتر از ۱۰۵
 یک ساعت بعد از غذا / کمتر از ۱۵۵
 دو ساعت بعد از غذا / کمتر از ۱۳۰
هر بار که شما قند خون را چک می کنید، نتایج را در یک کتابچه ثبت کنید. کتابچه را با خود در هر ویزیت مراقبت از بارداری ببرید. اگر غالباً قند شما خارج از حد طبیعی است، تیم سلامت شما راه های را برای دستیابی به هدف به شما توصیه می کند.

* آیا لازم است آزمایشات دیگری را خودم انجام دهم؟
کارشناس بهداشتی به شما آموزش می دهد که چطور کتوز خود را در ادرار صبحگاهی خود یا در خونتان اندازه گیری نمایید. سطح بالای کتوز علامت این است که جنین شما به جای استفاده از غذایی که می خورید، در حال استفاده از چربی بدن شما به عنوان منبع انرژی است. استفاه از چربی به عنوان منبع انرژی در حاملگی توصیه نمی شود. کتوز می تواند برای جنین شما مضر باشد.
اگر سطح درکتوز شما بالاست، کارشناس بهداشتی می تواند توصیه به تغییر نوع و میزان غذای مصرفی تان نماید. یا ممکن است نیاز به تغییر زمان مصرف غذا یا میان وعده را داشته باشید.

* بعد از تولد نوزادم، چطور می توانم بدانم که آیا دیابتم برطرف شده یا نه؟
۶ تا ۱۲ هفته پس از تولد نوزادتان یک آزمایش قند خون انجام می دهید که ببینید آیا هنوز دیابت دارید؟ در اکثر زنان دیابت حاملگی پس از حاملگی پایان می یابد. به هر حال شما در خطر دیابت حاملگی در نوبت های حاملگی بعدی یا ابتلا به دیابت نوع ۲ در آینده هستید.

* چگونه از ابتلا به دیابت پیشگیری کنم یا آن را به تأخیر بیندازم؟
 کارهای زیادی می توانید برای پیشگیری از دیابت انجام دهید.
 به یک وزن معقول دست یابید و آن را حفظ کنید. حتی اگر بالاتر از وزن طبیی تان هستید کاهش ۵ تا ۷ درصد از وزن بدنتان می تواند برای ایجاد تغییرات بزرگ کافی باشد. مثلاً اگر شما ۹۰ کیلو گرم هستید کم کردن ۵/۴ الی ۵/۶ کیلوگرم می تواند به میزان زیادی خطر ابتلا به دیابت را در شما کاهش دهد.
 به مدت ۳۰ دقیقه در اکثر روزهای هفته فعالیت بدنی داشته باشید. پیاده روی کنید، شنا کنید، ورزش کنید یا پایکوبی نمائید.
 یک برنامه غذایی سالم را تعقیب کنید. غلات، میوه و سبزی بیشتری بخورید. چربی و کالری را کم کنید. متخصص تغذیه می تواند به شما در طراحی یک برنامه غذایی کمک کند.

به تیم سلامتتان یادآوری کنید که به طور منظم قند خونتان را اندازه گیری نمایند. زنانی که دیابت حاملگی داشته اند باید اندازه گیری برای دیابت و پیش دیابت را تا ۳ سال بعد ادامه دهند. تشخیص زود هنگام دیابت و پیش دیابت می تواند به پیشگیری از عوارضی چون بیماری قلبی کمک کند.

شما می توانید نظرات خود را در مجله مادر و کودک ویکی بیبی با ما به اشتراک بگذارید:

www.babypro.ir/wiki

منابع:

https://www.webmd.com/diabetes/pregnancy-diabetes-and-pregnancy

https://www.ucsfhealth.org/education/diabetes_in_pregnancy/

https://americanpregnancy.org/pregnancy-complications/diabetes-during-pregnancy/

 

ماه آخر بارداری

کارهای ممنوعه در ماه آخر بارداری
شما هم به خانم های بارداری برخورد کرده اید که به دنبال این هستند که چه کارهایی را نباید در ماه آخر بارداری انجام دهند و همچنین در ماه های آخر بارداری باید منتظر چه پیشامدهایی باشند. به همین دلیل به گفتگو با رقیه رحیمی، کارشناس مامایی پرداختیم و درباره کارهایی که مادران نباید در ماه آخر بارداری انجام دهند پرسیدیم و آن ها را برایتان لیست کردیم. خانم رحیمی اعتقاد دارد که همه خانم های باردار در ماه آخر، باید معاینه پیش از زایمان خود را هفته ای یک بار انجام دهند و می گوید: ((این پیگیری به این دلیل لازم است که مادر از نظر پره اکلامپسی و کنترل وزن مورد معاینه قرار بگیرد. خانم هایی هم که متقاضی زایمان طبیعی هستند، از هفته سی و هشتم به بعد باید معاینه شوند تا مشخص شود وضعیت لگن و دهانه رحمشان برای این نوع زایمان مناسب است یا نه. ))

خانم های باردار نباید در ماه های آخر بارداری انجام دهند که این کارها به ترتیب زیر هستند:

۱- دور مسافرت رفتن را خط قرمز بکشید:
در ماه آخر توصیه می شود که خانم ها مسافرت نروند و یا در صورت رفتن به مسافرت، ترجیحا به جایی بروند که به محل درمانی نزدیک باشد تا اگر مادر دچار مورد اورژانسی و یا خونریزی شد، فورا به آنجا مراجعه کند و تحت درمان قرار بگیرد. همچنین اگر خانم های باردار با ماشین شخصی شان به مسافرت می روند، بهتر است جایی بروند که فاصله درمانگاه ها و یا بیمارستان ها در جاده کم باشد.البته ما توصیه می کنیم که مادران باردار تا جایی که امکان دارد به مسافرت نروند حال چه ضروری باشد و چه غیر ضروری. چون در ماه های آخر بارداری حرکت های زیاد باعث زایمان زودرس می شود و ممکن است جنین و مادر به خطر بیفتد.

۲- پیاده روی فراموش نشود:
خانم های بارداری که زایمان طبیعی در پیش دارند باید در ماه آخر، پیاده روی سبک داشته باشند تا احساس کشش و درد عضله نداشته باشند. همچنین ورزش کردن در ماه آخر بارداری مانعی ندارد به شرطی که پرش و جهش در آن نباشد.

۳- فعالیت و کار زیاد ممنوع: 
خانم ها نباید در ماه آخر بارداری فعالیت و کار سنگین انجام دهند.

۴- خانم های شاغل کمی به خود استراحت دهند: 
خانم های شاغل بهتر است در محیط کار زیاد سرپا نباشند و ساعت کاری شان را کم کنند. خانم هایی که کارشان ایجاب می کند پشت میز بنشینند،نباید زیاد در حالت نشسته بمانند و هر ۲ تا ۳ ساعت یکبار باید ۱۰ دقیقه راه بروند.

۵- بدون برنامه ورزش نکنید:
خانم های بارداری ک ورزش می کنند باید به یاد داشته باشند فعالیت های ورزشی شان باید با برنامه ریزی باشد. همچنین همه حرکات ورزشی هم برای خانم های باردار مناسب نیستند و در واقع جزو حرکات ممنوعه به شمار می روند. خانم ها می توانند اطلاعات این حرکات ممنوعه را از مرکز مشاوره بارداری دریافت کنند. اما به صورت کلی حرکات کششی و یا حرکاتی که جهش زیادی ندارند. برای خانم های باردار مناسب ترند.

۶- گرفتگی عضلات را دست کم نگیرید:  
همچنین گاهی کشش عضله ران و گرفتگی عضله های دیگر ممکن است در ماه آخر بارداری پیش بیاید که در بیشتر موارد طبیعی است و خانم ها نباید نگران باشند. اما در بعضی موارد ممکن است این گرفتگی ها نشانه کمبود کلسیم باشد که در خانم هایی که دیابت بارداری دارند بیشتر مشاهده می شود. بنابراین متخصصان باید آن را بررسی کنند.

برخی از اتفاقات در ماه آخر بارداری را بررسی می کنیم:
۱- کم خوابیدن و خوب نخوابیدن مادر: 
مادران در ماه آخر بارداری ممکن است به دلیل وزن زیاد اذیت شوند و به دلیل بزرگی شکمشان نتوانند راحت بخوابند که این اتفاقات کاملا طبیعی است. بنابراین باید غذاهایی با حجم کمتر و در وعده های بیشتر بخورند. علاوه بر آن باید حداقل ۲ ساعت فاصله بین شام تا خوابشان باشد و در زمان خواب هم چند بالش زیرسرشان بگذارند.

۲- کم شدن حرکت جنین:
کم شدن حرکت جنین در ماه آخر می تواند به دلیل کم شدن آب دور جنین باشد. در واقع از شدت و اندازه حرکت ممکن است کم شود اما از تعداد حرکات جنین نباید کم شود.

۳- دردهای لگنی و شکمی: 
در ماه آخر ممکن است رحم به سمت پایین کشیده شود و باعث دردهای لگنی و شکمی شود.

۴- تکرر ادرار و یبوست: 
از آن جایی که سر جنین به مثانه مادر فشار وارد می کند، ممکن است مادر دچار تکرار ادرار شود و همچنین یبوست در این ماه شدت پیدا می کند. برای پیشگیری از یبوست، مادران باید غذاهای فیبردار بخورند و به میزان کافی آب بنوشند و ورزش هایی را که طبق نظر متخصصین باید انجام می دادند را انجام بدهند.

۵- سرگیجه در هنگام ورزش و فعالیت: 
گاهی اوقات ممکن است خانم ها در حال ورزش کردن احساس سرگیجه کنند و یا از هوش بروند که این می تواند به دلیل عرق زیاد، کم شدن مایعات بدن و غلیظ شدن خون رخ بدهد.

۶- ترشحات بارداری: 
ترشحات بارداری هم در ماه های آخر بارداری طبیعی است. اما آبریزش بینی واژن و خونریزی واژینال به هیچ وجه طبیعی نیست و خانم ها باید فورا به بیمارستان منتقل شوند.

شما می توانید جهت مطالعه مقالات مربوط به زایمان و بارداری به مجله ویکی بیبی مراجعه نمایید.

www.babypro.ir/wiki

منابع:

https://www.verywellfamily.com/making-it-through-last-pregnancy-month-1270769

https://www.quickanddirtytips.com/parenting/pregnancy/8-things-to-do-during-your-last-month-of-pregnancy

https://www.webmd.com/baby/guide/your-pregnancy-week-by-week-weeks-35-40

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بای بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

 

رسیدن به مرحله ی پایانی بارداری

مرحله ی پایانی بارداری : معاینات دوران بارداری در سه ماهه ی سوم
بیشتر پزشک ها توصیه می کنند که در طول سه ماهه ی سوم اولین بارداری، باید چکاپ هایی در هفته های ۲۸، ۳۱، ۳۴، ۳۶، ۳۸، ۴۰، ۴۱ انجام شود و فرد باردار به پزشک مراجعه کند؛ اما گاهی پزشکان وقت ملاقات را هر دو هفته یک بار تنظیم می کنند. در بیشتر این ویزیت ها یک سری آزمایش ها و معاینات معمول انجام می گیرد که شامل اندازه گیری فشار خون، آزمایش ادرار، ضربان قلب جنین و اندازه گیری ارتفاع رحم است. سیسمونی در هفته ی ۲۸ یا ۳۰ همچنین باید یک آزمایش خون دیگر برای بررسی مجدد کم خونی انجام دهید. این معاینات زمان بسیار خوبی برای بحث در مورد نگرانی ها یا سؤالاتی است که در ذهن دارید؛ برای مثال در خصوص وضع حمل.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

 

اگر در موعد مقرر وضع حمل نکنید، باید در هفته ی ۴۱ دوباره برای انجام یک چکاپ دیگر به پزشک مراجعه کنید. در هفته ی ۴۱، جفت ممکن است به خوبی نتواند از جنین حمایت کند و برای نوزادتان حوادث و گاه مشکلات جدی پیش بینی نشده ای پیش آید، پس این آخرین قرار ملاقات با پزشک مهم است. سیسمونی در چنین شرایطی که بارداری خیلی طولانی می شود، شاید کمتر خانمی بخواهد که زایمان با تحریک انجام دهد اما در هر صورت انجام این نوع زایمان مطمئن ترین روش برای بازگشت به خانه با خیال راحت همراه با یک نوزاد سالم است.

آمادگی برای شرکت در کلاس های مخصوص والدین
در اکثر بیمارستان ها کلاس های آمادگی برای والدینی که قرار است بچه دار شوند برگزار می شود.گاهی اوقات کلاس های آموزشی زایمان یا کلاس های دیگری به منظور آمادگی والدین برای وضع حمل و تولد نوزاد برگزار می شود که شما را با مباحثی فرای بارداری آشنا می کند. سیسمونی در این کلاس ها می توانید در مورد بارداری، وضع حمل، انواع مسکن ها، تولد نوزاد و همچنین نرمش های پیش از زایمان، روش های برقراری آرامش و شل کردن بدن و نکته هایی در خصوص چگونگی مراقبت از نوزاد بیاموزید.

 

کلاس های آموزشی پدرها برای آماده سازی پدران آینده برگزار می شود و شما تنها مردی نیستید که در این کلاس ها شرکت می کنید. این کلاس ها که در برخی بیمارستان ها برگزار می شود، فرصت بسیار خوبی است تا نکاتی درباره ی بارداری، تولد نوزاد و چگونگی کمک به همسرتان در زمان وضع حمل بیاموزید.

شاید در این کلاس شما را با اتاق زایمان هم آشنا کنند و اگر این طور نبود، می توانید از مسئولان بخواهید که اجازه دهند سری به آنجا بزنید.

تعدادی از خانم ها ترجیح می دهند که در کلاس های خصوصی شرکت کنند و در خصوص نکات بارداری و چگونگی وضع حمل آموزش ببینند. به این منظور می توانید از پزشک خود یا ماما بخواهید یکی از این مراکز را در صورت امکان  به شما معرفی کنند.

یکی از فواید شرکت در کلاس های آمادگی برای زوج ها، آشنایی با زوج هایی است که به زودی پدر و مادر می شوند.

تشخیص علل نگرانی
در طول هفته ها و ماه های پایانی بارداری، بیشتر از قبل پزشک خود را ملاقات می کنید. سیسمونی هنوز هم خیلی سؤالات یا مشکلات ممکن است در طول این مدت و فاصله ی بین قرار ها به وجود آید. در طول سه ماهه ی سوم ممکن است همه چیز برای شما و نوزادتان حادتر شود.

خون ریزی
اگر هر خون ریزی شدیدی را تجربه کردید، فوراً پزشک را در جریان قرار دهید. بعضی خون ریزی های سه ماهه ی سوم برای شما و نوزادتان بی ضررند، اما گاهی می توانند خطرناک و ناشی از مشکلات پیچیده ای باشند. بنابراین هر خون ریزی ای را به پزشک اطلاع دهید تا علت آن بررسی شود. علت های ممکن خون ریزی در سه ماهه ی سوم به شرح زیر است:

زایمان پیش از موعد؛
التهاب یا حساسیت و تحریک لگن خاصره یا پارگی بی خطر مویرگ های خونی سطحی لگن که می تواند پس از عمل نزدیکی رخ دهد؛
قرارگیری جفت در وضعیت نامناسب؛
پارگی یا جدا شدن جفت؛
نمایش خونی. مقدار این خون کمتر از آن است که موقع قاعدگی می بیند و اغلب همراه با ترشحات غلیظ است.

وضعیت بریچ
وقتی کودکی به جای اینکه در هفته های پایانی سرش به پایین باشد، پاهایش در لگن مادر قرار بگیرد به این حالت وضعیت بریچ یا ته (breech) گفته می شود که حدود ۲ تا ۴ درصد از تمام زایمان ها ممکن است از این نوع باشد.

هرچه بیشتر به پایان بارداری نزدیک می شویم، احتمال قرار گیری کودک با وضعیت ته کمتر می شود. سیسمونی یکی از هر ۴ خانمی که در چکاپ هفته ی ۲۲ جنینش در وضعیت ته بوده است تا هفته ی ۳۰ به حالت سر و ته، یعنی سر به پایین بر میگردد؛  یعنی در هفته ی ۳۴ احتمال ۱ در ۱۲ به ۱ در هر ۲۰ نفر کاهش می یابد و در هفته ی ۴۰ ممکن است از هر ۳۵ جنین فقط یکی با پا متولد شود.

اگر جنین هنوز در هفته ی ۳۶ پاهایش در لگن شما باشد، پزشکان بیمارستان با بررسی وضعیت تان و اندازه ی سر نوزاد و اندازه ی لگن شما، امکان چرخش نوزاد را بررسی می کنند و در صورت تأیید نبود امکان زایمان طبیعی، فرزندتان را به کمک عمل سزارین به دنیا خواهند آورد.

کاهش حجم مایع آمنیوتیک
عبارت علمی کاهش حجم مایع کیسه ی آب، اولیگوهیدرآمنیوس است (نام دیگر آن زایمان خشک است) که معمولاً در سونوگرافی مشخص می شود. سیسمونی ممکن است علت مشخصی برای کاهش حجم مایع کیسه ی آب وجود نداشته باشد یا می تواند با پارگی پیش از موعد غشایی یا دیگر مسائل مربوط باشد. معمولاً کاهش خفیف مایع آمنیوتیک جایی برای نگرانی ندارد و پزشک در این شرایط شما را از نزدیک معاینه می کند تا مطمئن شود مشکل خاصی وجود ندارد.

کاهش حرکات جنین
اگر حرکات جنین در رحم خود را که مدتی به وجود آن ها عادت کرده اید، دیگر حس نکردید، حتماً تلفنی با پزشک خود یا بخش زایمان بیمارستانی که به آن مراجعه می کنید در میان بگذارید. هرچه به زمان زایمان نزدیک تر می شوید، حرکات نوزاد از مهم ترین علائمی است که باید به آن توجه کنید.

مشکلات رشد جنین
گاهی در ملاقات های معمول خود با پزشک در می یابید که اندازه ی رحم تان بزرگ تر یا کوچک تر از حد انتظار است. این یافته ها دلیلی بر هشدارهای فوری نیست، پزشک ممکن است انجام یک سونوگرافی را توصیه کند تا دقیقاً متوجه شود که نوزاد چقدر بزرگ یا کوچک تر از حد معمول است. سیسمونی بدین ترتیب در سونوگرافی اندازه ی سر نوزاد و محیط شکم و طول استخوان های ران او اندازه گیری می شود. با استفاده از این اندازه ها و فرمول های ریاضی، می تواند وزن تقریبی جنین را محاسبه کند (EFW). سپس پزشک شما این وزن را با توجه به رشد جنین در نظر می گیرد و با نمودار رشد جنین در شکم مادر که نمودار استاندارد رشد جنین هاست مقایسه می‌کند تا وجود احتمالی هر مشکل رشدی را کشف کند. پزشک می‌تواند بررسی کند که آیا خط و نمودار رشد و وزن جنین عادی است و اینکه نوزاد در چه صدکی از رشد قرار دارد اگر صدک رشد او در جایی بین دهم تا نودم باشد، وزن او طبیعی است. سیسمونی به خاطر داشته باشید که همه ی جنین ها نباید در صدک پنجاهم رشد باشند، بلکه جنینی که با توجه به نمودار درصدک بیستم رشد خود قرار دارد، هم طبیعی است و هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. به خاطر داشته باشید که گرچه سونوگرافی راهی عالی برای تعیین چگونگی رشد جنین است، اما کامل ترین روش نیست، زیرا اندازه گیری وزن نوزاد و حدس آن از طریق سونوگرافی به اندازه قرار دادن نوزاد روی وزنه ی ترازو دقیق نیست. وزن نوزاد ممکن است در سه ماهه سوم ۱۰ تا ۲۰ درصد متفاوت از وزن واقعی او باشد. بنابراین اگر نوزادتان کمی خارج از دامنه ی طبیعی رشد و وزن بود، نگران نشوید.

اگر نوزادتان از لحاظ جثه خیلی درشت باشد (ماکروسومیا)، پزشک ممکن است انجام آزمایش قند دیگری را برای بررسی دیابت بارداری تجویز کنند. سیسمونی اگر هم نوزاد خیلی کوچک باشد (محدودیت رشد داخل رحمی)، پزشک ممکن است انجام یک سری معاینات دقیق تر و انجام آزمایشات قلب و رحم نگاری (CTGs) را توصیه کند و برای بررسی دقیق رشد جنین، سونوگرافی هایی را انجام دهد.

نشت مایع آمنیوتیک
اگر متوجه شدید که لباس زیرتان خیس است چند علت ممکن است وجود داشته باشد. می تواند خارج شدن کمی ادرار از مثانه، ترشحات واژنی، خروج ترشحات غلیظ لگنی یا پارگی کیسه ی آب و نشت مایع آمنیوتیک از آن باشد (که به آن پارگی کیسه ی آب می گویند). با امتحان مایع خارج شده از واژن، حدس بزنید که این مایع چیست. ترشحات غلیظ و لگنی معمولاً غلیظ هستند، در حالی که ترشحات واژنی رقیق، سفید و نرم اند. سیسمونی ترشحات ادرار هم بوی بد خاص خود را دارد و بدون زور و تلاش شما به صورت مداوم جاری می شوند. از طرف دیگر، مایع آمنیوتیک معمولاً شفاف و آبکی است و به صورت جهشی و طولانی بیرون می زند. گاهی اوقات ممکن است در صورت پارگی کیسه ی آب، خروج شدید و ناگهانی آب از واژن را مشاهده کنید، اما اگر غشای کیسه آب فقط سوراخ شده باشد، نشت مایع آمنیوتیک از واژن را خواهید داشت.

اگر فکر می کنید ترشحاتی که از واژن خارج می شود مایع آمنیوتیک کیسه آب است، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر پا به ماه نیستید یا خطر زایمان پیش از موعد و درد وجود ندارد، خارج شدن مایع آمنیوتیک مورد خیلی اورژانسی و خطرناکی نیست اما بیشتر پزشکان انتظار دارند شما همه چیز را به آنها اطلاع دهید تا بتوانند راهنمایی تان کنند. سیسمونی اگر مایع، خونی سیاه به رنگ قهوه ای مایل به سبز است، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. سیسمونی خروج مایع تقریباً سبز رنگ به معنای آن است که جنین در داخل رحم مدفوع کرده است (مکونیوم). در بیشتر مواقع، چنین حادثه ای نمی تواند مشکلی ایجاد کند، اما گاهی اوقات به این معناست که نوزاد تحت فشار و استرس قرار گرفته است. در این صورت پزشک با مشاهده ی ضربان قلب نوزاد (احتمالاً با انجام یک آزمایش بدون استرس انقباضی) شما را از سلامت او مطمئن می سازد.

مسمومیت بارداری (پره اکلامپسی)
این عارضه مخصوص دوره ی بارداری است که همراه با فشار خون بالا، ورم دست و پاها و همچنین جاری شدن پروتئین در ادرار است. این مشکل رایجی در بین خانم های باردار نیست و ممکن است از هر ۱۵ نفر یکی به این مشکل مبتلا شود که می‌تواند خیلی خفیف یا جدی و خطرناک باشد. اگر علائم مسمومیت بارداری پدیدار شد، لازم است فورا، معاینه شوید و تعداد دفعات معاینه ها افزایش یابد و آزمایش های بیشتری روی شما انجام گیرد.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

منبع : https://babypro.ir/wiki

برنامه ریزی برای معاینه های پیش از زایمان

برنامه ریزی برای معاینه های پیش از زایمان
پس از اینکه مثبت بودن نتیجه آزمایش بارداری خود را جشن گرفتید، حالا دیگر به مسیر پیش رو فکر می کنید. سیسمونی همان معاینه های پیش از زایمان. این زمان طولانی بارداری تا تولد نوزاد به دوران پیش از تولد معروف است. اولین اقدام، ملاقات با پزشک عمومی است. اگر قبل از بارداری به نزد پزشک نرفته اید و اسیدفولیک نخورده اید، سریع بیرون بروید و چند بسته اسیدفولیک بخرید، حتی قبل از مراجعه به پزشک.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو : بررسی لیست سیسمونی نوزاد

چرا این روزها اسیدفولیک اهمیت بسیاری یافته است؟
اسید فولیک چیزی است که مادران شما در دوران بارداری اصلاً به آن فکر نکرده بودند. اما امروزه اسیدفولیک از نیازهای تغذیه ای بسیار مهم برای خانم های باردار است. این تغییر در ۱۹۹۱ ایجاد شد، یعنی زمانی که یک تحقیق و مطالعه معتبر پزشکی در انگلستان نشان داد که مصرف مناسب اسید فولیک در بدن مادران باردار (این ماده ی فولات هم نامیده می شود، که یک ماده ی مغذی در خانواده ویتامین ‌های ب است) موجب کاهش تولید نوزادانی با مشکلات مغزی و نخاعی می شود (که به آن نقایص کانال عصبی می گویند). سیسمونی کاهش ۸۰ درصدی در مواردی اتفاق افتاد که فرزندان قبلی آن مادران به این بیماری مبتلا شده بودند.

مطالعات بعدی نشان داد که مصرف کافی اسید فولیک در بین مادران باردار که هرگز فرزندانی با مشکلات و نواقص نخاعی نداشتند، هم خطر ابتلا به بیماری بیرون زدگی نخاع و مشکل مغزی دیگری به نام آنانسفالی (نقص مغز و جمجمه) یا همان فقدان مادرزادی سقف جمجمه را حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد کاهش داده است.
امروزه به تمام خانم هایی که قصد بارداری دارند توصیه می‌شود حداقل از ۳۰ روز قبل از بارداری، روزانه ۰٫۴ میلی‌گرم (۴۰۰ میکروگرم) اسید فولیک مصرف کنند. اگر بیماری بیرون زدگی نخاع، آنانسفالی یا بیماری های دیگری از این دست در خانواده‌تان بود و به ویژه اگر خود شما نوزادی با چنین مشکلاتی به دنیا آورده اید باید مصرف اسید فولیک را خیلی زودتر شروع کنید و میزان آن را به ۴ تا ۵ میلی گرم در روز یعنی حدوداً ده برابر مصرف معمول افزایش دهید.

 

آژانس استانداردهای غذایی با توجه به فواید اسید فولیک، میزان آن را در رژیم های غذایی افزایش داده است. غذاهای غنی از اسید فولیک، مثل غلات صبحانه و غذا های دیگری از این دست زیاد تولید می‌شود و معمولاً در برخی کشورها علامت می‌زنند که حاوی اسید فولیک اند. سیسمونی علامت آن یک حرف F بزرگ داخل یک دایره آبی است. برخی غذاها مثل سبزیجات برگ سبز، سیب زمینی، تخم مرغ، عصاره مخمر ها و برخی میوه‌های مشخص، مقادیر طبیعی و فراوان اسید فولیک دارند. بنابراین مطمئن شوید در اولین سه ماهه حیاتی بارداری (۱۳ هفته ابتدایی) مقدار کافی اسید فولیک مصرف می کنید، حداقل روزی ۰٫۴ میلی گرم.

بارداری به سه دوره سه ماهه تقسیم می شود. برخی از معاینات در هر دوره سه ماهه ثابت اند. برای مثال گرفتن فشار خون، آزمایش ادرار و بررسی ضربان قلب نوزاد. سیسمونی جدول زیر نگاهی کلی به برنامه قرارهای ملاقات با پزشک در پیش از زایمان می اندازد.

 

برنامه قرارهای ملاقات با پزشک در طول دوران بارداری

مرحله بارداری	زمان ملاقات با پزشک
از ابتدا تا ۲۸ هفتگی	هر چهار هفته یک بار
۲۸ تا ۳۶ هفتگی	هر دو هفته یک بار
۳۶ هفتگی تا زمان زایمان	هر هفته یا دو هفته یک بار

گروهی از کارشناسان مؤسسه ی ملی تعالی بالینی (NICE)، انواع معالجات پزشکی را بررسی و برای تعداد ملاقات های لازم با پزشک در طول دوره بارداری دستورالعمل‌های را صادر کرده اند. این مؤسسه برای تعدادی از خانم ‌های باردار، به خصوص آنهایی که قبلاً نوزادی سالم به دنیا آورده و هیچ مشکلی نداشته اند، فقط ۷ جلسه معاینه در طول دوران بارداری را توصیه کرده است. سیسمونی بنابراین اگر پزشک لازم نمی بیند که شما را بر اساس جدول بالا ملاقات و معاینه کند، بدان معناست که شرایط بارداری و سلامت شما خوب است! اگر در طول بارداری مشکلی پیش بیاید یا بارداری پرخطر شناخته شود، در این صورت پزشک توصیه می کند که دفعات بیشتری برای معاینه نزد وی بروید.

 

این برنامه زمانی قرارهای ملاقات با پزشک وحی منزل نیست. می‌توانید این قرارها را در مواقعی که برنامه ی مسافرتی چیده اید یا کار دیگری دارید، لغو کنید و از پزشک خود بخواهید وقت دیگری به شما بدهد. سیسمونی اگر بارداری شما عادی و بدون مشکل باشد، تغییر زمان های قرار ملاقات با دکتر مشکل بزرگی ایجاد نمی‌کند، گرچه برخی از آزمایش های دوران بارداری باید در زمان خواص خود در طول این مدت انجام شوند. بنابراین مطمئن شوید که لغو قرارتان تداخلی با زمان آزمایشات ندارد و روی هیچ یک از آن ها تأثیر نمی‌گذارد.

معاینات و تعداد ویزیت های دوران بارداری
معاینات و تعداد ویزیت های دوران بارداری هر خانمی با توجه به نیازهای عمومی و روش کار پزشک متفاوت است. مثلاً برخی خانم ها به انجام برخی آزمایش ها یا معاینات خاص بدنی نیاز دارند. گرچه مراحلی که در زیر آورده شده، استاندارد بوده و برای تمامی خانم های باردار لازم است:

پزشک یا ماما باید فشار خون شما را چک کند.
ممکن است لازم باشد یا نباشد که وزن تان اندازه گیری شود. خانم های باردار و پزشکان شان اهمیت بسیاری به افزایش وزن در طول دوران بارداری می دهند. سیسمونی این روزها افزایش وزن نشانگر پیشرفت خوب بارداری نیست، بلکه برخی معاینات افزایش وزن را برای بیشتر خانم ها غیر ضروری می دانند. به علاوه انحراف و فاصله گرفتن از الگوی افزایش وزن مورد انتظار در طول دوران بارداری، می‌تواند نگرانی های بی موردی را بابت چاقی برای برخی خانم ها که هیچ مسئله ای برای نگرانی ندارند ایجاد کند. بنابراین اگر در هر ویزیت وزن شما چک نشد، تعجب نکنید.
باید آزمایش ادرار بدهید (معمولاً این کار برای تمام خانم های باردار راحت است). سیسمونی پزشک به منظور کشف احتمالی پروتئین یا گلوکز در ادرار که از نشانه های بیماری دیابت بارداری یا تشنج بارداری هستند، درخواست آزمایش ادرار می دهد. البته در این آزمایش می توان وجود عفونت ادراری را نیز تشخیص داد.
گاهی پس از ۱۴ تا ۱۶ هفتگی، ماما یا پزشک ارتفاع رحم شما را اندازه گیری می کند. در این مرحله ماما یا پزشک متخصص با استفاده از یک متر یا با دستان خود از روی شکم، رحم را اندازه می‌گیرد تا بدین ترتیب متوجه شود که نوزاد چقدر رشد کرده یا میزان مایع آمنیوتیک شما کافی است یا خیر. سیسمونی ماما یا پزشک ی اندازه گیری ارتفاع رحم، فاصله ی بین رأس استخوان شرمگاهی تا رأس رحم (قاعده رحم) را اندازه می‌گیرد. در ۲۴ هفتگی، ارتفاع رحم به سطح ناف می‌رسد. پس از ۲۴ هفته ارتفاع رحم هر هفته یک سانتی متر افزایش می یابد.

 

اندازه گیری ارتفاع رحم شاید برای زنانی که فیبروم بزرگ دارند یا قرار است دو یا چند قلو به دنیا آورند، مفید نباشد (در هر دو مورد اندازه رحم بسیار بزرگتر از حد نرمال است) یا در زنان خیلی چاق این اندازه گیری فایده ای ندارد. (چرا که لمس و حس رأس می‌تواند سخت باشد).

ماما یا پزشک به صدای ضربان قلب جنین گوش می‌دهد و تعداد ضربان را می شمرد. به طور طبیعی دفعه ی ضربان قلب بین ۱۲۰ تا ۱۶۰ در دقیقه است. بیشتر مطب ها از دستگاه شنود ضربان الکتریکی (جعبه ای کوچک که میکروفونی به آن متصل است) برای شنیدن صدای قلب جنین استفاده می‌کنند. سیسمونی با این روش، قلب جنین مثل صدای یورتمه رفتن اسبی در داخل رحم به نظر می‌رسد. (خواهر و برادرهای بزرگتر نوزاد داخل شکم، صدای قلب جنین را همانند صدای یک قطار تصور می‌کنند). مادر یکی از کودکان می‌گوید که او صدای قلب جنین را به صدای موتور تانک تشبیه کرده بود! گاهی اوقات، می توانید صدای قلب جنین را با استفاده از همین روش در ۸ یا ۹ هفتگی بشنوید، اما متعجب نشوید اگر پزشکتان در ۱۲ تا ۱۴ هفتگی هنوز این ضربان را قابل تشخیص نداند. راه سوم بررسی ضربان قلب از طریق سونوگرافی است که معمولاً در هفته ی ششم مشخص می شود.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو : بررسی لیست سیسمونی نوزاد

منبع : https://babypro.ir/wiki

برای رفتن به بیمارستان آماده شوید

برای رفتن به بیمارستان آماده شوید
زایمان پیش از موعد
زایمان پیش از موعد به زایمانی گفته می شود که در هفته های قبل از ۳۷ اتفاق بیفتد که شامل انقباضات رحمی و تغییراتی در لگن است البته تا زمانی که پزشکتان معاینه ی داخلی انجام ندهد، نمی فهمید که لگن دچار تغییراتی شده است. سیسمونی به همین دلیل به محض مشاهده ی هر نوع درد منظم و ادامه دار شکممی و انقباضات رحمی پیوسته، باید با پزشک خود یا بخش زایمان بیمارستان تماس بگیرید تا تحت معاینه ی داخلی قرار گیرید. بنابراین معاینه سریع و به هنگام، احتمال درمان موفقیت‌آمیز مشکل پیش آمده یا جلوگیری از وقوع مشکل و خطرات احتمالی را کاهش می دهد . سیسمونی در مواردی که خطر زایمان پیش از موعد وجود دارد، در صورتی که زود تشخیص داده شود و لگن بیشتر از ۳ سانت باز نشده باشد، می‌توان دردها و انقباضات را متوقف کرد و مانع از زایمان شد. اگر زایمان زودرس در هفته ی بعد از ۳۵ اتفاق بیفتد، احتمالاً پزشک برای توقف دردها و انقباضات و ممانعت از زایمان تلاشی نخواهد کرد، جز در برخی شرایط نادر (مثل دیابت ضعیف کنترل شده).

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

 
اگر متوجه دردها و انقباضات رحمی منظم، پیوسته و ناراحت کننده شدید ( بیش از ۵ یا ۶ ساعت متوالی) و هنوز به هفته ی ۳۵ و ۳۶ وارد نشده اید، حتماً با پزشک تماس بگیرید. همچنین اگر به نظرتان کیسه ی آب شما پاره شده است یا با هر گونه خون ریزی مواجه اید حتما با پزشک را باخبر کنید. در فصل ۱۵ در مورد زایمان پیش از موعد بیشتر خواهید خواند.

زمانی که نوزاد دیر می کند
در اولین ملاقات پس از بارداری با پزشک، او به شما زمان تقریبی زایمان را اعلام می کند و بقیه ی دوران را به امید رسیدن به آن روز سپری می کنید. اما بهتر است خیلی به تاریخ دقیق تولد نوزادتان اتکا نکنید، زیرا از هر ۲۰ زن یک نفر دقیقاً در همان روز زایمان می کند.

 

تاریخ زایمان به این دلیل برای خانم های باردار تعیین می‌شود که اکثریت بدانند حدوداً در چه تاریخی وضع حمل می کنند و معمولاً زایمان بیشتر خانم ‌ها در حدود همان تاریخ خواهد بود. سیسمونی معمولاً از هر۵ خانم باردار، ۴ نفرشان در هفته های بین ۳۷ تا ۴۲ بارداری زایمان می‌کنند. اگر تا هفته ۴۰ زایمان نکنی،د فکر زایمان تحریکی در ذهن پزشکی شما جرقه میزند. در فصل ۹ می‌توانید نکات بیشتری در خصوص زایمان تحریکی بخوانید.

در روزهای نزدیک زایمان نشستن در خانه، جویدن ناخن‌ها و انتظار، کار خوبی نیست، به خصوص که در همان روز مقرر دوستان و آشنایان هر پنج دقیقه یک بار به شما زنگ بزنند و بپرسند که آیا زایمان کرده اید یا خیر و این، استرس شما را بیشتر می کند. سیسمونی بهتر است در چنین شرایطی تلفن را جواب ندهید و آن را روی پیغام گیر بگذارید یا بهتر است از همسرتان بخواهید به دوستان و فامیل بگوید که آنقدر زنگ نزنند، چرا که این سوالات خیرخواهانه تلفنی استرس شما را زیاد می کنند.

برای رفتن به بیمارستان آماده شوید
حالا دیگر به وقت وضع حمل خیلی نزدیک شده اید و فکر خوبی است که برای رفتن به بیمارستان خود را آماده کنید. احتمالاً نمی‌خواهید که در آخرین لحظه تازه اقدام به بستن چمدان تان کنید یا به مغازه بروید، تا یک صندلی ماشین نوزاد بخرید. باید این کارها را خیلی قبل از تاریخ زایمان انجام دهید و حالا روی چیزهای مهم تر تمرکز کنید.

چمدان خود را ببندید
بسیاری از خانمها از اینکه ببیند ساکشان برای رفتن به بیمارستان یا زایشگاه بسته شده است، احساس آرامش می‌کنند. سیسمونی وقتی ساکتان آماده باشد، فرصت کافی برای تمرکز روی علائم احتمالی زایمان را دارید و دیگر نگران نخواهید بود که آماده نیستید. البته باید برای دو نفر ساک ببندید!

 
بعضی خانمها بستن چمدان یا ساک خود را برای بیمارستان تا آخرین لحظه به تعویق می اندازند، زیرا فکر می کنند زمانی که وقت زایمان برسد، فرصت و تمرکز کافی برای آماده کردن ساک خود را خواهند داشت. سیسمونی مثلاً یکی از دوستان ما هم همین‌طور فکر می‌کرد، اما ناگهان مدتی قبل از تاریخ زایمان متوجه شد کیسه ی آبش پاره شده و دیگر فرصتی برای بستن ساک نداشت، به خصوص که مجبور بود برای پیدا کردن ساک و بیرون آوردن آن، خود را خم و راست کند و به خود پیچ و تاب بدهد تا بتواند ساک را از انباری، اتاق زیر شیروانی یا جاهای تنگ و باریک دیگر بیرون بیاورد که در چنین شرایطی این نوع خم و راست روده ها توصیه نمی شود وسایلی که باید برای بیمارستان آماده کنیم بستگی به نوع زایمان تان دارد می توانید از فهرست زیر برای آماده سازی و سایر خود استفاده کنید:

 

وسایل مورد نیاز شما:
دو لباس خواب گشاد و راحت (که از جلو باز شود تا شیردهی با آن آسان باشد)؛
دمپایی و جوراب؛
برس، شانه، خمیردندان و دستمال توالت؛
سوتین مخصوص شیر دهی و پد های شیر دهی (از هر داروخانه ای می‌توان آنها را تهیه کرد)؛
لباس های مناسب برای زمان ترخیص و رفتن به خانه؛
لباس زیر زنانه (هر چه بزرگتر بهتر) و نوار بهداشتی؛
کیسه یا بطری آب داغ (برای کاهش درد زایمان بسیار عالی است، اما بیمارستان آن را در اختیار بیمار قرار نمی دهد پس بهتر است خودتان یکی تهیه کنید)؛
اسپری آب برای خنک کردن صورت؛
دوربین؛
غذای سبک و نوشیدنی (برای قبل یا بعد از زایمان)؛
دفترچه تلفن و آدرس های شما.

وسایل مورد نیاز در کیف لوازم نوزاد:
پوشک؛
سه زیر پیراهن دکمه دار که در زیر باسن دکمه ها به هم وصل می شوند؛
سه دست لباس سرهمی نوزادی؛
جوراب، کلاه و دستکش یک انگشتی (با توجه به فصل)؛
دو دست ژاکت؛
صندلی کودک یا ساک حمل (به مبحث “انتخاب و استفاده از یک صندلی ماشین” رجوع کنید)؛
شال و پتوی مسافرتی نوزاد یا قنداق فرنگی.

انتخاب و استفاده از صندلی ماشین
برای انتقال نوزاد از بیمارستان به خانه یا ماشین، به یک صندلی مخصوص ماشین برای نوزاد نیاز دارید و این یعنی قبل از زایمان باید یک صندلی ماشین مناسب تهیه کنید.

در برخی کشورها استفاده از صندلی ماشین برای نوزادان و قرار دادن آن ها در این صندلی ها تا دو سالگی اجباری است.
تمام صندلی‌های ماشین باید ماه و نشانه های استاندارد داشته باشند.
تمام صندلی های ماشین باید به دقت و طبق دستورالعمل نوشته شده ی کارخانه، روی آن ها یا دفترچه شان نصب شوند.

 

البته می توانید به جای خرید یک صندلی ماشین، آن را از دوستان و آشنایان قرض بگیرید اما توصیه ما این است که برای احتیاط بیشتر و حفظ سلامت نوزادتان بهتر است یک صندلی نو بخرید و به هنگام خرید نکات زیر را چک کنید:

آیا این صندلی از ابتدای تولد برای نوزاد مناسب است.
چک کنید که صندلی کمربند محکم و بند های مطمئن و بندهای قابل تنظیم داشته باشد.
صندلی نوزاد باید به خوبی از سر و گردنش محافظت کند.
نکات دیگری که باید در نظرگرفت:

آیا تشک و روکش صندلی نرم است و می‌توان به راحتی آن را تعویض کرد و شست؟
آیا صندلی کودک می‌تواند از حالت ثابت به شکل صندلی گهواره ای در آیند تا در منزل برای تاب دادن و خواباندن نوزاد استفاده شود؟
آیا می توان این صندلی را در بالای کالسکه یک نوزاد قرار داد و محکم بست؟
به هنگام قرار دادن نوزاد در صندلی ماشین، ابتدا کمربند صندلی را محکم ببندید و بعد روی آن پتو بیندازید، چرا که وجود یک پتو در زیر کمربند یا حتی پوشیدن لباس کلفتی مثل کاپشن می‌تواند موجب شل شدن کمربند و لیز خوردن نوزاد به بیرون شود.

سعی کنید نوزاد را در صندلی جلو قرار ندهید، به خصوص اگر ماشین کیسه هوا دارد، چرا که باز شدن کیسه ی هوا ممکن است با فشاری که به صورت نوزاد وارد می‌کند، موجب خفگی او شود، حتی اگر صندلی جلو، خیلی عقب کشیده شده باشد.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

منبع : https://babypro.ir/wiki