بارداری دوم و نکاتی درباره آن

بارداری دوم
خانم هایی که برای نخستین بار باردار می شوند، چون هیچ پیش زمینه و تجربه ای ندارند، معمولا خیلی مراقب خود و جنینشان هستند و با بروز هر گونه اتفاقی به پزشک متخصص مراجعه می کنند و چکاپ های دوره ای را به موقع انجام می دهند، اما بارداری دوم کمی متفاوت است؛ مخصوصا اگر نزدیک به بارداری اول باشد. در این شرایط، مادران گاهی با فرض اینکه از همه چیز آگاهند، مرتکب اشتباهاتی می شوند که می تواند جان خود و جنینشان را به خطر بیندازد.

اشتباه اول: همه چیز مثل همان بارداری قبلی پیش می رود. 
هیچ بارداری و زایمانی مثل هم نیست.بارداری دوم شما می تواند کاملا متفاوت با اولی باشد. ممکن است در زندگی شما اتفاق هایی افتاده باشد که روی روان شما تأثیر مثبت یا منفی گذاشته باشد و بر بارداری دوم شما هم اثر بگذارد. لذا در بارداری دوم نیز لازم است مثل بارداری اول، مرتبا تحت نظر پزشک متخصص باشید. آزمایش ها و چکاپ های دوره ای تان را انجام دهید.

اشتباه دوم : از آنجاکه یک بار سزارین کرده ام، بار دوم هم مجبور به سزارین هستم.
اگر خانمی بار نخست سزارین کرده، باید دلیل این موضوع مشخص شود. اگر دلیل سزارین مشکلات آناتومیکی و تنگی لگن بوده، این خانم مجبور است دوباره سزارین کند، اما اگر دلیل سزارین مسائل مربوط به جنین است، مثلا ضربان قلب جنین افت کرده یا وضعیت قرارگیری او مناسب نبوده، ممکن است در زایمان بعدی این اتفاق نیفتد و خانم بتواند به راحتی زایمان طبیعی انجام دهد.

البته این خانم ها به مراقبت بیشتری نیاز دارند، زیرا احتمال پارگی جای برش عمل سزارین وجود دارد. در کل اگر روند زایمان خوب و طبیعی باشد و مشکل در کانال زایمان ایجاد نشود، جای نگرانی برای زایمان طبیعی نیست. به خانم هایی که دو یا سه بار سزارین داشته اند، اجازه زایمان طبیعی داده نمی شود، زیرا احتمال پارگی رحم بالا می رود. در مورد خانم هایی که یک بار زایمان طبیعی انجام داده اند نیز این احتمال وجود دارد که وضعیت جنین نامناسب باشد یا جفت جدا شود و خانم مجبور به انجام عمل سزارین شود. به هر حال بارداری شرایط خاص خود را دارد.

اشتباه سوم: همه چیز قابل پیش بینی است و در سونوگرافی هر مشکلی معلوم می شود.
این باور کاملا اشتباه است. بسیاری از مسائل در روند زایمان ناگهان بروز می کنند؛ مثلا جدا شدن زودرس جفت و یا جفت سر راهی مسئله ای نیست که بتوان آن را با سونوگرافی قبل از زایمان یا آزمایش تشخیص داد. در طول روند زایمان باید مادر و جنین تحت نظر باشند و ضربان قلب جنین تحت کنترل باشد تا اگر مشکلی پیش آمد بتوان اقدام مناسب انجام داد.

اشتباه چهارم: بیماری ها و مشکلات بارداری اول در بارداری دوم تکرار می شود.
بارداری دوران خاص و پیچیده ای است. برخی بیماری ها که زمینه آن در فرد وجود دارد، اما هرگز بروز نکرده، ممکن است در این دوران خود را نشان دهد. دیابت بارداری یا فشار خون بارداری از این قبیل بیماری هاست. برخی بیماری ها مثل لوپوس، بیماری های روماتیسمی یا بیماری های مغز و اعصاب ممکن است در بارداری برای اولین بار خود را در مادر نشان دهند. برخی بیماری ها اگر در بارداری دوم هم تکرار شوند؛ مثل فشار خون، مسمومیت بارداری یا دیابت بارداری، اما باز هم هیچ چیز قابل پیش بینی و صد در صد نیست.

اشتباه پنجم: در بارداری دوم نیازی به چکاپ مرتب نیست. 
برخی خانم ها مخصوصا کسانی که فرزند کوچک یا دو فرزند دارند، برای بارداری بعدی و چکاپ های ماهانه و هفتگی مراجعه نمی کنند و فکر می کنن چون یک یا دو بارداری موفق داشته اند، همه چیز این بار نیز خوب پیش می رود، اما دو بارداری مثل هم نیست. ممکن است خانمی در بارداری اول مشکلی نداشته باشد، اما در بارداری دوم فشار خون بالا یا دیابت داشته باشد.

کنترل نشدن روند بارداری ممکن است باعث شود فرزندی با مشکلات رشدی و تنفسی و یا وزن کم متولد شود که بعد از زایمان دردسرهای زیادی برای مادر خواهد داشت. هر بارداری به مراقبت های خاص خود نیاز دارد. خانمی که وضعیت طبیعی دارد باید در پنج ماه نخست ماهی یک بار و بعد دوهفته یک بار و بعد هر هفته ویزیت شود. اگر راه خانم به مطب یا بیمارستان دور است، می تواند به خانه های بهداشت یا مراکز درمانی نزدیک مراجعه کند. باید فشار خون و وزن مادر مرتب در طول بارداری زیر نظر باشد.

اشتباه ششم: فرزند اولم نیاز بیشتری به من دارد و من دیگر فرصت کافی برای خواب و استراحت نخواهم داشت.
هر فرزندی حق و حقوق خود را دارد، نباید یکی را فدای دیگری کرد. بسیاری از خانم ها وقتی زایمان کردند فردی را برای کمک خود می آورند، اما در واقع قبل از زایمان و در طول بارداری هم به این کمک نیاز دارند تا بتوانند به اندازه کافی بخوابند و استراحت کنند و تغذیه خوبی داشته باشند. هر مشکل روانی و جسمی روی سلامت جنین تأثیر می گارد. در بارداری دوم، فعالیت مادر بیشتر و بدن او ضعیف تر و سن بارداری مادر بالاتر است و مشخص است که به مراقبت بیشتری نیاز دارد.

اشتباه هفتم: فرصت کافی برای ویزیت بعد از زایمان ندارم.
سه تا شش هفته بعد از زایمان، اولین ویزیت نزد پزشک متخصص زنان مخصوصا برای خانم هایی که در طول بارداری مشکلات قند خون یا فشار خون داشته اند، بسیار مهم و ضروری است. این خانم ها در معرض دیابت و یا فشار خون مزمن هستند. در کل باید در این ویزیت، حال عمومی مادر ارزیابی شود و از نظر کم خونی یا افسردگی و بیماری های زمینه ای بررسی شود.

اشتباه هشتم: تهوع و استفراغ در بارداری دوم کمتر است. 
برخی خانم ها بر این باورند که در بارداری دوم، بدن با هورمون ها سازگاری پیدا می کند و احتمال تهوع و استفراغ و یا دیگر مشکلات مرتبط با هورمون ها عادت نمی کند و اصلا نمی توان دو بارداری را با هم مقایسه کرد. بچه ای که الان در شکم دارید، همان کودک قبلی نیست. فقط ممکن است اعتماد به نفس شما و آمادگی روانی تان به علت تجربه قبلی، بیشتر و اضطراب تان کمتر شده باشد و این موضوع باعث شود بارداری برایتان راحت تر به نظر برسد، ولی به طور کلی هیچ چیز قابل پپیش بینی نیست و این حالت ها می توانند در بارداری دوم تشدید شوند و یا کاهش پیدا کنند. حتی این موضوع به جنسیت جنین هم ربطی ندارد.

اشتباه نهم: چون یک بار بچه دار شده ام، برای بار دوم هم حتما باردار می شوم. 
اکثر ما فکر می کنیم نازایی در زنانی که قبلا بچه دار شده اند ممکن نیست، ولی در اشتباه هستیم. باید بدانید که برخی خانم ها برای بارداری دوم به مشکل بر می خورند. ولی برخی از پزشکان به غلط به کسانی که قبلا باردار شده اند، اطمینان می دهند که نیازی به مراجعه سریع به پزشک متخصص نیست. باید گفت در مورد زوج هایی که سن خانم زیر ۳۵ سال است، بعد از گذشت یک سال و اگر سن خانم بالای ۳۵ سال باشد، بعد از گذشت شش ماه، درمان نازایی لازم است. درمان خانم هایی که دچار نازایی ثانوی شده اند، با کسانی که دارای فرزند نیستند، متفاوت است. البته برای باردارشدن باید یک دوره انتظار چند ماهه را داشته باشید.

برخی از مادران تصور می کنند که اگر پس از اقدام، بارداری صورت نگیرد دچار مشکل هستند. ولی همیشه اینطوری نیست. البته اگر در بارداری قبلی یا در خانواده تان، سابقه بیماری خاصی وجود دارد و یا در سنین بالاتر اقدام به باردار شدن نموده اید، بهتر است بدون اتلاف وقت به پزشک متخصص زنان مراجعه کنید.

شما می توانید نظرات خود را در مجله مادر و کودک ویکی بیبی با ما به اشتراک بگذارید:

www.babypro.ir/wiki

منابع:

https://www.tommys.org/pregnancy-information/im-pregnant/midwives-answer/how-does-second-pregnancy-differ-first

https://www.todaysparent.com/pregnancy/second-pregnancy-what-you-need-to-know/

https://www.whattoexpect.com/pregnancy/second-pregnancy-different-from-first

https://www.parents.com/pregnancy/my-body/changing/your-second-pregnancy/

 

درد سزارین و راهکارهایی برای تسکین آن

راهکارهایی برای تسکین درد سزارین
به دنیا آوردن کودک و انجام زایمان برای مادران اگرچه تبدیل به یکی از بهترین خاطرات زندگی خواهد شد،. با این حال، لحظات انجام زایمان طبیعی و یا حتی زایمان سزارین، یکی از چالش برانگیزترین لحظات برای مادر باردار خواهد بود. یکی از همین چالش ها، درد سزارین و یا درد ناشی از زایمان طبیعی است. این نکته را باید در نظر داشت که پس از ۹ ماه انتظار و انجام زایمان، کار به اتمام نمی رسد و در این هنگام مادر باردار باید مراقبت های مربوط به دوران پس از زایمان طبیعی یا زایمان سزارین را انجام دهد.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

انجام زایمان سزارین به‌جز در مواقع خاص، هرگز اولین توصیه پزشکان نیست، ولی کماکان افراد زیادی از این روش نوزاد خود را به دنیا می آوردند. کشور ما ایران یکی از بیشترین نرخ های انجام عمل سزارین در دنیا را دارد. سیسمونی گفته می شود بین ۳۰ تا ۵۰ درصد زایمان ها در بیمارستان‌ های دولتی و بالای ۹۰ درصد زایمان ها در بیمارستان های خصوصی به روش سزارین است. انجام سزارین در واقع یک عمل جراحی بزرگ محسوب می شود و علاوه بر داشتن معایب مختلف، درد نسبتاً‌ زیادی را نیز در روزهای پس از بارداری به همراه دارد. در این متن پیشنهاد چند روش برای تسکین درد سزارین خواهیم پرداخت.

پیشنهاد اول –  بعد از زایمان سزارین خیلی استراحت کنید
شاید استراحت بهترین راهکار برای تسکین درد سزارین باشد. سزارین در واقع یک عمل جراحی بزرگ در ناحیه شکم است و مانند هر عمل جراحی دیگری، بدن احتیاج به زمان برای بهبود و بازسازی خود دارد. پس از انجام عمل سزارین،‌ توصیه می شود حدود ۴ روز در بیمارستان بمانید و پس از آن نیز حدود ۶ هفته در منزل استراحت کنید تا اثرات ناشی از این جراحی بهبود پیدا کند. البته دل‌کندن از نوزاد در روزهای ابتدایی و استراحت کردن کار آسانی نیست. بنابراین توصیه می شود زمان خود را با نوزادتان تطبیق دهید. سیسمونی همزمان با او استراحت کنید و زمان بیداری را در کنار عزیزتان بگذرانید.

پیشنهاد دوم – بعد از زایمان سزارین به تغذیه خود دقت ویژه ای کنید
تغذیه مناسب در ماه های پس از سزارین به اندازه ماه های بارداری شما اهمیت دارد. برای چند هفته از خوردن غذاهای حجیم و سنگین خودداری کنید. علاوه بر این،‌ در نظر داشته باشید که پس از زایمان شیر مادر بهترین منبع تغذیه برای نوزاد است. بنابراین، کیفیت تغذیه شما از این حیث نیز بسیار اهمیت دارد. تحقیقات نشان می دهد خوردن سبزیجات کیفیت شیر مادر را بهبود می بخشد و برای نوزاد لذیذتر خواهد بود. خوردن نوشیدنی را فراموش نکنید و آب فراوان بنوشید.

پیشنهاد سوم – پس از انجام سزارین مراقب بدن خود باشید
برای تسکین درد سزارین، باید با بدن خود مانند یک کودک رفتار کنید. در هفته های ابتدایی هرگز اعمال فیزیکی سنگین انجام ندهید. حتی تا جای ممکن از بالا و پایین رفتن از پله نیز اجتناب کنید. وسایل مورد نیاز را در نزدیکی خود نگاه دارید تا مجبور نباشید خیلی از جای خود بلند شوید. سیسمونی هیچ چیز سنگین‌تر از نوزاد خود را نیز بلند و حمل نکنید. هنگام عطسه و یا سرفه کردن،‌ با دست به آرامی شکم و زخم سزارین را نگاه دارید تا به آن فشار وارد نشود. در خاطر داشته باشید که یک عمل جراحی انجام داده‌اید و بدن شما مستعد عفونت است. تا چند هفته پس از انجام سزارین و بدون اجازه از پزشک متخصص، از استفاده از نوار بهداشتی و یا آمیزش جنسی اجتناب کنید.

پیشنهاد چهارم – استفاده از داروهای مسکن از پس سزارین
یکی از متداول ترین و البته آسان ترین راهکارها برای تسکین درد سزارین، مصرف داروهای مسکن است. مصرف این دسته از داروها اگرچه به تسکین درد سزارین خواهند انجامید، ولی توصیه نمی شوند. چراکه عموم داروها عوارض جانبی (هرچند بسیار کم) دارند. سیسمونی از آنجایی که به عنوان مادر مسئولیت تغذیه و شیر دادن به نوزاد با شما است، توصیه می شود از مصرف داروهای شیمیایی به بدن خود اجتناب کنید، چراکه ممکن است بر کیفیت شیر بدن شما تاثیر بگذارند.

پیشنهاد پنجم – ورزش سبک و پیاده روی پس از زایمان سزارین
انجام ورزش های سبک در هفته های پس از انجام زایمان لزوماً به تسکین درد سزارین منجر نمی شود ولی نقشی پیش گیرانه خواهد داشت. پیاده روی های سبک و قدم زدن می تواند راهکاری مناسب باشد. البته، جدا از نقشی که این ورزش های سبک در فیزیک بدن شما دارند، در این روزهای پس از زایمان مادر باردار، این اقدامات به سلامت فکری شما نیز کمک بسیاری خواهند کرد. سیسمونی پیاده روی به جریان خون در بدن کمک خواهد کرد و از ایجاد لخته های خونی که ممکن است منجر به بروز سکته قلبی و یا انسداد رگ ها شود جلوگیری خواهد کرد.

پیشنهاد ششم – به نوزادتان شیر مادر بدهید
شاید از خودتان بپرسید بین تسکین درد سزارین و شیر دادن به نوزاد چه ارتباطی وجود دارد؟ ولی مطالعات انجام شده و تجربه مادرانی که سزارین کرده‌اند بیان می کند که شیردادن مادر به نوزاد می تواند یک تسکین برای درد سزارین باشد! طی یک بررسی انجام شده توسط محققین اسپانیایی روی ۱۸۵ مادر باردار که زایمان سزارین کردند، فقط ۸ درصد زنانی که دو ماه (و بیشتر) به نوزادان خود شیر داده بودند درد مزمن بعد از سزارین را تجربه کرده بودند. سیسمونی این در حالی است که حدود یک چهارم آن هایی که دو ماه و یا کمتر به نوزدشان شیر داده بودند خبر از حس کردن درد مزمن داده بودند.

پیشنهاد هفتم – استفاده از کیسه آب گرم و ماساژ
استفاده از کیسه های آب گرم (ولرم و نه داغ)، می تواند حس خوبی به شما بدهد و درد سزارین شما را تسکین دهد. علاوه بر این، بعد از گذشت چند روز و یا هفته پس از انجام سزارین، انجام ماساژهای نرم و مخصوص در اطراف زخم سزارین می تواند درد شما را کاهش دهد.

پیشنهاد هشتم – انجام ورزش برای بهبود
این پیشنهاد ارتباط چندانی با تسکین درد سزارین ندارد. ولی حتماً ورزش کردن را در روند بهبود و ریکاوری پس از سزارین بگنجانید. تمرین تنفس شکمی، تمرین گیکل نشسته، انجام بشین-پاشو در کنار دیوار و برخی تمرینات بدنی مرتبط با پا دیگر نیز می تواند روند بهبود شما را بسیار سرعت ببخشد.

منابع:

https://www.omicsonline.org/open-access/pain-control-after-cesarean-birth-what-are-the-options-2329-9126.1000164.php?aid=27514

https://www.medicalnewstoday.com/articles/323229.php

https://www.healthline.com/health/pregnancy/c-section-tips-for-fast-recovery#when-to-seek-help

https://americanpregnancy.org/labor-and-birth/cesarean-aftercare/

https://www.healthline.com/health/pregnancy/C-section-recovery-exercises#leg-slides

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

منبع : https://babypro.ir/wiki

مشکلات پیش از زایمان

نوزاد برای تولد آماده می شود
با آگاهی از مشکلات پیش از زایمان می توان با آمادگی بیشتری به استقبال زایمان رفت و خطرات احتمالی را به حد اقل رساند. سیسمونی در این مقاله با نکاتی برای آمادگی پیش از زایمان آشنا می شویم. مطالعه این مقاله کمتر از ۱۵ دقیقه وقت می گیرد. با ما همراه باشید.

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

 

آمادگی برای شیردهی
نوزاد برای تولد آماده می شود. بر خلاف باور عمومی، هر مادری شیر دهی را خیلی دوست ندارد و آن را کار آسانی نمی داند، شاید باورتان نشود که همین شیردهی چقدر می تواند برای شما و نوزادتان مفید باشد. یادگیری شیوه صحیح شیردهی به کمی تمرین نیاز دارد. بنابراین قبل از وضع حمل باید کمی نوک سینه هایتان را قوی و محکم تر کنید تا به هنگام شیردهی احتمال ترک خوردن نوک سینه ها یا درد گرفتن آن ها کمتر شود. سیسمونی می توانید این کار را با مالیدن آرام و نرم نوک آن ها با انگشتان یا پارچه ی حوله ای انجام دهید یا از سوتین های مخصوص شیردهی که لبه یا زبانه ی آن هارو به پایین است استفاده کنید تا نوک سینه مدام به لباس مالیده نشود. البته برای تحریک و مقاوم سازی نوک سینه هایتان، خیلی سخت گیری نکنید، چرا که گاهی ماساژ و مالیدن شدید و زیاد نوک آن ها می تواند موجب انقباضات رحم و حتی گاهی زایمان پیش از موعد شود.

 

برخی از خانم ها نگران اند که سینه های مناسبی برای شیردهی ندارند، اما هیچ سینه ای مناسب یا نامناسب نیست. همه ی سینه ها، چه کوچک چه بزرگ، می توانند شیر کافی تولید کنند. البته سینه هایی که نوک کوچک یا فرو رفته ای دارند هم می توانند با ماساژ دادن کمی بیرون زده و مناسب شیردهی شوند. سیسمونی در برخی از داروخانه ها و مغازه های سیسمونی فروشی، می توانید وسیله های مخصوص شیردهی را تهیه کنید، این وسیله با مکش نوک سینه به جلو، به بیرون آمدن نوک آن ها کمک می کند.

برخی از خانم ها از همان ابتدای دوره بارداری متوجه می شوند که گهگاه از نوک سینه شان نوعی ترشحات زرد رنگ خارج می شود. این ترشحات کاملاً طبیعی و در واقع همان آغوز یا کلستروم اند که در روزهای ابتدایی زندگی نوزاد از سینه خارج می شوند و نوزاد از آن تغذیه می کند.

درد سیاتیک
برخی خانم ها در دوران بارداری، دردی را تجربه کرده اند که از قسمت پایین کمر شروع شده و به داخل باسن و سپس یکی از پاهایشان و گاه پای دیگری هم کشیده می شود. این درد یا گاهی احساس بی حسی به درد سیاتیک معروف است، چرا که در نتیجه ی فشار روی عصب سیاتیک، یکی از رشته های عصبی اصلی کمر که از لگن و ران ها تا پایین پاها کشیده شده است، ایجاد می شود.

می توانید با کمی استراحت در تختخواب، حمام آب گرم یا استفاده از کیسه ی آب گرم یا حوله ی داغ در مناطق دردناک، از شر درد سیاتیک خفیف خلاص شوید. سیسمونی اما اگر این درد شدید باشد، لازم است که از پزشک خود یا ماما بخواهید برای شما فیزیوتراپی تجویز کند.

تنگی نفس
با پیشرفت بارداری، بیشتر دچار کمبود نفس می شوید. هورمون پروژسترون روی مرکز تنفس شما اثر می گذارد و باعث می شود احساس کنید نفس کم می آورید. به علاوه، با رشد و باز شدن رحم فشار وارده به بالا و دیافراگم افزایش می یابد و در نتیجه شش هایتان فضای کمتری برای باز و بسته شدن خواهند داشت.

وقتی یکی از همکاران ما دومین فرزندش را باردار بود، به قدری نفس کم می آورد که فقط می توانست داستان های خیلی کوتاه یکی دو جمله ای برای دخترش بخواند و این مشکل تا زمان وضع حمل با او همراه بود!

در بیشتر موارد،تنگی نفس کاملاً طبیعی است.

رده ها و خطوط ناشی از کشیدگی پوست
خطوط ناشی از کشیدگی پوست که روی شکم و ران ها بیشتر به جای می مانند از عوارض اجتناب ناپذیر بارداری اند. سیسمونی برخی از خانم ها می توانند با انجام اقداماتی از بروز این رده ها جلوگیری کنند و برخی هم به صورت ژنتیکی ردی روی بدن شان باقی نمی ماند.

خطوط بارداری در رنگ های مختلف از قهوه ای گرفته تا صورتی مایل به قرمز در قسمت هایی از بدن ایجاد می شود که پوست کشیده شده است؛ اما بعد از زایمان به رنگ سفید یا خاکستری تغییر می کنند و محوتر می شوند. بسیاری از خانم ها مالیدن روغن ویتامین ای را روی شکم به منظور جلوگیری از ایجاد خطوط کشیدگی و محو سریع تر آن ها مفید می دانند، اما اثر ویتامین ای روی این خطوط هنوز ثابت نشده است. بهترین راه برای کاهش این خطوط جلوگیری از افزایش زیاد وزن و انجام نرمش منظم است تا عضلات شکم تقویت شوند.

ورم
ورم دست و پاها در سه ماهه ی سوم بارداری بسیار رایج است. سیسمونی ورم (به آن ادم هم گفته می شود) معمولاً در نتیجه ی زیاد ایستادن روی پاها برای مدتی طولانی ایجاد می شود؛ اما در طول روز بدون ایستادن های طولانی مدت هم ممکن است به وجود آید. در هوای گرم ورم معمولاً افزایش می یابد.

به رغم باور عمومی که کاهش مصرف نمک و نوشیدن زیاد آب می تواند مانع از ورم شود، هیچ مدرک معتبری دال بر تأیید این قضیه وجود ندارد.

اگرچه ورم از عوارض طبیعی بارداری است؛ اما گاهی می تواند از علائم قبلی تشنج بارداری باشد. اگر متوجه افزایش ناگهانی ورم دست و پاها یا افزایش ناگهانی حدود ۲ کیلویی در عرض یک هفته یا کمی بیشتر شدید یا ورم با سردرد های شدید یا درد ناحیه ی راست شکم همراه بود، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید.

برای کاهش ورم های عادی موارد زیر را امتحان کنید:

هر وقت که می توانید پاهایتان را بالا ببرید تا ورم کم شود.
محیط خانه را خنک گه دارید.
جوراب ها یا ساپورت های تنگ بپوشید، البته در حدی که به زانوهایتان فشار نیاورند.
زمانی که به رختخواب می روید روی کمر به پشت نخوابید، بلکه روی پهلو ها بخوابید.

بی اختیاری در دفع ادرار
در دوره ی بارداری خارج شدن بی اختیار چند قطره ادرار به هنگام عطسه و سرفه یا خندیدن امری عادی است. این نوع بی اختیاری در دفع ادرار به دلیل افزایش حجم رحم و افزایش فشار روی مثانه به وجود می آید. شل شدن  عضلات پایین لگن خاصره، این مشکل را دراواخر سه ماهه ی دوم و سه ماهه ی سوم افزایش می دهد. گاهی اوقات هم جنین ممکن است در شکم لگد محکمی به مثانه وارد کند و موجب خروج بی اختیار ادرار شود. سیسمونی انجام نرمش هایی برای تقویت عضلات پایین لگن (این عضلات هنگام ادرار کردن به شدت منقبض می شوند) می تواند از مشکل بی اختیاری جلوگیری کند یا حداقل آن را کاهش دهد. برخی از خانم ها حتی گاهی این مشکل را۶ تا ۱۲ ماه پس از بارداری همچنان تجربه می کنند.

نرمش های عضلات لگن نه تنها به کاهش بی اختیاری ادرار کمک می کند، بلکه بر اساس تحقیقات یک مجله ی پزشکی انگلیسی انجام مرتب این نرمش ها در کاهش نیاز مادر به زایمان فورسپس نیز نقش دارد.

رگ های واریس
ممکن است متوجه شوید که یک دفعه چیزی شبیه یک نقشه ی کوچک راه ها روی پایین پاهایتان (گاهی منطقه ی فرج) ظاهر شده است. این علائم همان رگ های پاره شده اند (معروف به رگ واریسی) که در اثر فشار رحم روی رگ های خونی اصلی به وجود می آید. بارداری همچنین باعث می شود بافت های ماهیچه ای داخل رگ ها شل شوند و حجم خون افزایش یابد که هر دوی این مسائل می تواند به ابعاد مشکل بیفزاید. سیسمونی خانم هایی که پوست روشن یا سابقه ی خانوادگی واریس دارند، بیشتر در معرض این مشکل قرار می گیرند. اغلب این رگ های واریسی آبی مایل به بنفش، پس از زایمان محو می شوند؛ اما گاهی اوقات کاملاً ناپدید نمی شوند. رگ های واریسی معمولاً بدون دردند اما گاه با اندکی درد، سوزش یا ناراحتی همراهند.

به ندرت در بعضی از رگ های سطحی پا، لخته های خون ایجاد می شود. سیسمونی به این مشکل لخته های خونی سیاه رگی سطحی گفته می شود که البته مسئله ی جدی و خطرناکی نیست و با استراحت، کمپرس آب گرم، بالا نگه داشتن پا و استفاده از جوراب های مخصوص واریس درمان می شود. البته لخته ای که در رگ های عمقی پا ایجاد می شود، کمی جدی تر است.

نمی توانید از بروز واریس جلوگیری کنید و با عوامل ارثی بجنگید، اما می توانید با رعایت نکات زیر از میزان و شدت تورم رگ های واریسی بکاهید:

از ایستادن های طولانی مدت پرهیز کنید؛
ازپوشیدن شلوار یا لباس هایی که به خصوص در یک ناحیه از پا خیلی تنگ می شوند، بپرهیزید مثل جوراب هایی که با کش های سفت یا ساق ها و جوراب های کشی تنگ و چسبان؛
اگر مجبور شدید برای مدت طولانی در یک جا بنشینید یا بایستید، گهگاه پاهایتان را تکان دهید و جا به جا کنید تا جریان خون در آن ها تحریک شوند؛
اگر واریس خیلی ناراحتتان می کند، بهتر است از پزشک خود بخواهید برایتان ساق یا جوراب های تنگ واریس تجویز کند.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

منبع : https://babypro.ir/wiki

رسیدن به مرحله ی پایانی بارداری

مرحله ی پایانی بارداری : معاینات دوران بارداری در سه ماهه ی سوم
بیشتر پزشک ها توصیه می کنند که در طول سه ماهه ی سوم اولین بارداری، باید چکاپ هایی در هفته های ۲۸، ۳۱، ۳۴، ۳۶، ۳۸، ۴۰، ۴۱ انجام شود و فرد باردار به پزشک مراجعه کند؛ اما گاهی پزشکان وقت ملاقات را هر دو هفته یک بار تنظیم می کنند. در بیشتر این ویزیت ها یک سری آزمایش ها و معاینات معمول انجام می گیرد که شامل اندازه گیری فشار خون، آزمایش ادرار، ضربان قلب جنین و اندازه گیری ارتفاع رحم است. سیسمونی در هفته ی ۲۸ یا ۳۰ همچنین باید یک آزمایش خون دیگر برای بررسی مجدد کم خونی انجام دهید. این معاینات زمان بسیار خوبی برای بحث در مورد نگرانی ها یا سؤالاتی است که در ذهن دارید؛ برای مثال در خصوص وضع حمل.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

 

اگر در موعد مقرر وضع حمل نکنید، باید در هفته ی ۴۱ دوباره برای انجام یک چکاپ دیگر به پزشک مراجعه کنید. در هفته ی ۴۱، جفت ممکن است به خوبی نتواند از جنین حمایت کند و برای نوزادتان حوادث و گاه مشکلات جدی پیش بینی نشده ای پیش آید، پس این آخرین قرار ملاقات با پزشک مهم است. سیسمونی در چنین شرایطی که بارداری خیلی طولانی می شود، شاید کمتر خانمی بخواهد که زایمان با تحریک انجام دهد اما در هر صورت انجام این نوع زایمان مطمئن ترین روش برای بازگشت به خانه با خیال راحت همراه با یک نوزاد سالم است.

آمادگی برای شرکت در کلاس های مخصوص والدین
در اکثر بیمارستان ها کلاس های آمادگی برای والدینی که قرار است بچه دار شوند برگزار می شود.گاهی اوقات کلاس های آموزشی زایمان یا کلاس های دیگری به منظور آمادگی والدین برای وضع حمل و تولد نوزاد برگزار می شود که شما را با مباحثی فرای بارداری آشنا می کند. سیسمونی در این کلاس ها می توانید در مورد بارداری، وضع حمل، انواع مسکن ها، تولد نوزاد و همچنین نرمش های پیش از زایمان، روش های برقراری آرامش و شل کردن بدن و نکته هایی در خصوص چگونگی مراقبت از نوزاد بیاموزید.

 

کلاس های آموزشی پدرها برای آماده سازی پدران آینده برگزار می شود و شما تنها مردی نیستید که در این کلاس ها شرکت می کنید. این کلاس ها که در برخی بیمارستان ها برگزار می شود، فرصت بسیار خوبی است تا نکاتی درباره ی بارداری، تولد نوزاد و چگونگی کمک به همسرتان در زمان وضع حمل بیاموزید.

شاید در این کلاس شما را با اتاق زایمان هم آشنا کنند و اگر این طور نبود، می توانید از مسئولان بخواهید که اجازه دهند سری به آنجا بزنید.

تعدادی از خانم ها ترجیح می دهند که در کلاس های خصوصی شرکت کنند و در خصوص نکات بارداری و چگونگی وضع حمل آموزش ببینند. به این منظور می توانید از پزشک خود یا ماما بخواهید یکی از این مراکز را در صورت امکان  به شما معرفی کنند.

یکی از فواید شرکت در کلاس های آمادگی برای زوج ها، آشنایی با زوج هایی است که به زودی پدر و مادر می شوند.

تشخیص علل نگرانی
در طول هفته ها و ماه های پایانی بارداری، بیشتر از قبل پزشک خود را ملاقات می کنید. سیسمونی هنوز هم خیلی سؤالات یا مشکلات ممکن است در طول این مدت و فاصله ی بین قرار ها به وجود آید. در طول سه ماهه ی سوم ممکن است همه چیز برای شما و نوزادتان حادتر شود.

خون ریزی
اگر هر خون ریزی شدیدی را تجربه کردید، فوراً پزشک را در جریان قرار دهید. بعضی خون ریزی های سه ماهه ی سوم برای شما و نوزادتان بی ضررند، اما گاهی می توانند خطرناک و ناشی از مشکلات پیچیده ای باشند. بنابراین هر خون ریزی ای را به پزشک اطلاع دهید تا علت آن بررسی شود. علت های ممکن خون ریزی در سه ماهه ی سوم به شرح زیر است:

زایمان پیش از موعد؛
التهاب یا حساسیت و تحریک لگن خاصره یا پارگی بی خطر مویرگ های خونی سطحی لگن که می تواند پس از عمل نزدیکی رخ دهد؛
قرارگیری جفت در وضعیت نامناسب؛
پارگی یا جدا شدن جفت؛
نمایش خونی. مقدار این خون کمتر از آن است که موقع قاعدگی می بیند و اغلب همراه با ترشحات غلیظ است.

وضعیت بریچ
وقتی کودکی به جای اینکه در هفته های پایانی سرش به پایین باشد، پاهایش در لگن مادر قرار بگیرد به این حالت وضعیت بریچ یا ته (breech) گفته می شود که حدود ۲ تا ۴ درصد از تمام زایمان ها ممکن است از این نوع باشد.

هرچه بیشتر به پایان بارداری نزدیک می شویم، احتمال قرار گیری کودک با وضعیت ته کمتر می شود. سیسمونی یکی از هر ۴ خانمی که در چکاپ هفته ی ۲۲ جنینش در وضعیت ته بوده است تا هفته ی ۳۰ به حالت سر و ته، یعنی سر به پایین بر میگردد؛  یعنی در هفته ی ۳۴ احتمال ۱ در ۱۲ به ۱ در هر ۲۰ نفر کاهش می یابد و در هفته ی ۴۰ ممکن است از هر ۳۵ جنین فقط یکی با پا متولد شود.

اگر جنین هنوز در هفته ی ۳۶ پاهایش در لگن شما باشد، پزشکان بیمارستان با بررسی وضعیت تان و اندازه ی سر نوزاد و اندازه ی لگن شما، امکان چرخش نوزاد را بررسی می کنند و در صورت تأیید نبود امکان زایمان طبیعی، فرزندتان را به کمک عمل سزارین به دنیا خواهند آورد.

کاهش حجم مایع آمنیوتیک
عبارت علمی کاهش حجم مایع کیسه ی آب، اولیگوهیدرآمنیوس است (نام دیگر آن زایمان خشک است) که معمولاً در سونوگرافی مشخص می شود. سیسمونی ممکن است علت مشخصی برای کاهش حجم مایع کیسه ی آب وجود نداشته باشد یا می تواند با پارگی پیش از موعد غشایی یا دیگر مسائل مربوط باشد. معمولاً کاهش خفیف مایع آمنیوتیک جایی برای نگرانی ندارد و پزشک در این شرایط شما را از نزدیک معاینه می کند تا مطمئن شود مشکل خاصی وجود ندارد.

کاهش حرکات جنین
اگر حرکات جنین در رحم خود را که مدتی به وجود آن ها عادت کرده اید، دیگر حس نکردید، حتماً تلفنی با پزشک خود یا بخش زایمان بیمارستانی که به آن مراجعه می کنید در میان بگذارید. هرچه به زمان زایمان نزدیک تر می شوید، حرکات نوزاد از مهم ترین علائمی است که باید به آن توجه کنید.

مشکلات رشد جنین
گاهی در ملاقات های معمول خود با پزشک در می یابید که اندازه ی رحم تان بزرگ تر یا کوچک تر از حد انتظار است. این یافته ها دلیلی بر هشدارهای فوری نیست، پزشک ممکن است انجام یک سونوگرافی را توصیه کند تا دقیقاً متوجه شود که نوزاد چقدر بزرگ یا کوچک تر از حد معمول است. سیسمونی بدین ترتیب در سونوگرافی اندازه ی سر نوزاد و محیط شکم و طول استخوان های ران او اندازه گیری می شود. با استفاده از این اندازه ها و فرمول های ریاضی، می تواند وزن تقریبی جنین را محاسبه کند (EFW). سپس پزشک شما این وزن را با توجه به رشد جنین در نظر می گیرد و با نمودار رشد جنین در شکم مادر که نمودار استاندارد رشد جنین هاست مقایسه می‌کند تا وجود احتمالی هر مشکل رشدی را کشف کند. پزشک می‌تواند بررسی کند که آیا خط و نمودار رشد و وزن جنین عادی است و اینکه نوزاد در چه صدکی از رشد قرار دارد اگر صدک رشد او در جایی بین دهم تا نودم باشد، وزن او طبیعی است. سیسمونی به خاطر داشته باشید که همه ی جنین ها نباید در صدک پنجاهم رشد باشند، بلکه جنینی که با توجه به نمودار درصدک بیستم رشد خود قرار دارد، هم طبیعی است و هیچ دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. به خاطر داشته باشید که گرچه سونوگرافی راهی عالی برای تعیین چگونگی رشد جنین است، اما کامل ترین روش نیست، زیرا اندازه گیری وزن نوزاد و حدس آن از طریق سونوگرافی به اندازه قرار دادن نوزاد روی وزنه ی ترازو دقیق نیست. وزن نوزاد ممکن است در سه ماهه سوم ۱۰ تا ۲۰ درصد متفاوت از وزن واقعی او باشد. بنابراین اگر نوزادتان کمی خارج از دامنه ی طبیعی رشد و وزن بود، نگران نشوید.

اگر نوزادتان از لحاظ جثه خیلی درشت باشد (ماکروسومیا)، پزشک ممکن است انجام آزمایش قند دیگری را برای بررسی دیابت بارداری تجویز کنند. سیسمونی اگر هم نوزاد خیلی کوچک باشد (محدودیت رشد داخل رحمی)، پزشک ممکن است انجام یک سری معاینات دقیق تر و انجام آزمایشات قلب و رحم نگاری (CTGs) را توصیه کند و برای بررسی دقیق رشد جنین، سونوگرافی هایی را انجام دهد.

نشت مایع آمنیوتیک
اگر متوجه شدید که لباس زیرتان خیس است چند علت ممکن است وجود داشته باشد. می تواند خارج شدن کمی ادرار از مثانه، ترشحات واژنی، خروج ترشحات غلیظ لگنی یا پارگی کیسه ی آب و نشت مایع آمنیوتیک از آن باشد (که به آن پارگی کیسه ی آب می گویند). با امتحان مایع خارج شده از واژن، حدس بزنید که این مایع چیست. ترشحات غلیظ و لگنی معمولاً غلیظ هستند، در حالی که ترشحات واژنی رقیق، سفید و نرم اند. سیسمونی ترشحات ادرار هم بوی بد خاص خود را دارد و بدون زور و تلاش شما به صورت مداوم جاری می شوند. از طرف دیگر، مایع آمنیوتیک معمولاً شفاف و آبکی است و به صورت جهشی و طولانی بیرون می زند. گاهی اوقات ممکن است در صورت پارگی کیسه ی آب، خروج شدید و ناگهانی آب از واژن را مشاهده کنید، اما اگر غشای کیسه آب فقط سوراخ شده باشد، نشت مایع آمنیوتیک از واژن را خواهید داشت.

اگر فکر می کنید ترشحاتی که از واژن خارج می شود مایع آمنیوتیک کیسه آب است، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. اگر پا به ماه نیستید یا خطر زایمان پیش از موعد و درد وجود ندارد، خارج شدن مایع آمنیوتیک مورد خیلی اورژانسی و خطرناکی نیست اما بیشتر پزشکان انتظار دارند شما همه چیز را به آنها اطلاع دهید تا بتوانند راهنمایی تان کنند. سیسمونی اگر مایع، خونی سیاه به رنگ قهوه ای مایل به سبز است، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید. سیسمونی خروج مایع تقریباً سبز رنگ به معنای آن است که جنین در داخل رحم مدفوع کرده است (مکونیوم). در بیشتر مواقع، چنین حادثه ای نمی تواند مشکلی ایجاد کند، اما گاهی اوقات به این معناست که نوزاد تحت فشار و استرس قرار گرفته است. در این صورت پزشک با مشاهده ی ضربان قلب نوزاد (احتمالاً با انجام یک آزمایش بدون استرس انقباضی) شما را از سلامت او مطمئن می سازد.

مسمومیت بارداری (پره اکلامپسی)
این عارضه مخصوص دوره ی بارداری است که همراه با فشار خون بالا، ورم دست و پاها و همچنین جاری شدن پروتئین در ادرار است. این مشکل رایجی در بین خانم های باردار نیست و ممکن است از هر ۱۵ نفر یکی به این مشکل مبتلا شود که می‌تواند خیلی خفیف یا جدی و خطرناک باشد. اگر علائم مسمومیت بارداری پدیدار شد، لازم است فورا، معاینه شوید و تعداد دفعات معاینه ها افزایش یابد و آزمایش های بیشتری روی شما انجام گیرد.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

منبع : https://babypro.ir/wiki

آمادگی برای زایمان

چطور برای یک زایمان خوب آماده باشیم؟
در روزهای منتهی به نهمین ماه بارداری، بدن شما شروع به نشان دادن علائمی خواهد کرد که به معنای فرا رسیدن زمان زایمان هستند. هر مرتبه زایمان ویژگی های خاص خود را دارد و پیش بینی شرایط زایمان بسیار دشوار و حتی غیرممکن است. سیسمونی با این حال، با انجام برخی توصیه ها می توان شرایط عمومی برای آمادگی برای زایمان را تا حد قابل قبولی محیا کرد. این آمادگی برای زایمان باعث می شود اعتماد به نفس بالاتری پیدا کنید و همین امر به تنهایی می تواند لحظات سخت به دنیا آوردن کودک را برای شما آسان‌تر بسازد. سیسمونی در ادامه‌ی این متن قصد داریم چند نکته کاربردی را معرفی کنیم که انجام آن ها به آماده سازی شما برای زایمان کمک خواهد کرد. پیش از مطالعه‌ی این موارد، در نظر داشته باشید که قبل از انجام زایمان (چه به صورت زایمان طبیعی و یا چه به صورت سزارین)، حتماً با یک پزشک متخصص مشورت کنید و مراحل آماده سازی بدن خود برای زایمان را زیر نظر این پزشک متخصص طی کنید تا عضو جدید خانواده‌‌تان را به سلامت و به راحتی به دنیا بیاورید.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

توصیه اول – آشنایی با ۳ مرحله زایمان طبیعی

برای آماده سازی برای زایمان، باید با سه فاز اصلی زایمان طبیعی آشنا باشید. اگرچه هرکدام از این مراحل ممکن است در هر مادر تا حدی متفاوت باشد، ولی در طی زایمان طبیعی، حتماً آن‌ ها را تجربه خواهید کرد.

در فاز اول از زایمان طبیعی،‌ دهانه رحم شروع به گشاد شدن خواهد کرد. سیسمونی در این مرحله، در ابتدا ماهیچه های رحم منقبض می شوند و سپس آرام و باز می شوند تا کانال خروجی نوزاد از رحم شکل بگیرد. شروع این مرحله معمولاً با انقباض‌های پراکنده شروع می شود ولی پس از آن، انقباض‌های فعال‌تر و منظم‌تری را تجربه خواهید کرد که حدود ۱ دقیقه به درازا می‌انجامند. با شروع این مرحله، باید خود را هرچه سریع‌تر به بیمارستان برسانید، چراکه فرآیند زایمان طبیعی و خروج جنین شروع شده است.

 

فاز دوم تا زمان تولد جنین ادامه دارد. در طی این مرحله، دهانه رحم کاملاً باز شده و جنین مسیر خروجی را طی کرده و از بدن مادر خارج می شود.

فاز سوم تحویل جفت است. سیسمونی در این مرحله جنین از بدن خارج شده و نوبت بیرون آوردن قطعات جفت باقی مانده در بدن مادر خواهد بود. تحویل جفت معمولاً چند دقیقه پس از تولد نوزاد اتفاق می‌افتد.

توصیه دوم – انجام تمرین کیگِل (تمرین دیافراگم لگنی)
اگر دوست دارید لحظات زایمان راحت و بی دردسری داشته باشید، حتماً در دوران بارداری به صورت مداوم ورزش (حرکات سبک) کنید. بخشی از تمرینات ورزشی خود را به تمرین کیگِل اختصاص دهید. تمرینات کیگل در واقع به تقویت ماهیچه‌های لگن و رباط های شما کمک خواهند کرد. سیسمونی بررسی ها نشان می دهد که این ورزش ها آمادگی برای زایمان را افزایش می دهند. توصیه می شود حرکات کششی کیگل را حداقل ۳ نوبت در طول روز و ۱۰ الی ۱۵ مرتبه در هر نوبت انجام دهید. برای یادگیری نحوه انجام این حرکات، کافی است تمرین کیگل یا Kegel exercises را در گوگل جستجو کنید.

توصیه سوم – به رژیم غذایی خود در روزهای نزدیک به زایمان توجه کنید
بهتر است از پزشک متخصص خود در مورد رژیم غذایی مناسب در روزهای منتهی به زایمان مشورت بگیرید. رژیم غذایی پیشنهادی احتمالاً شامل غذاهای آبکی و ساده و یا وعده‌ های سبک مانند آبِ گوشت، نوشیدنی های بدون پالپ، چای و سایر نوشیدنی ها خواهد بود. سیسمونی در روزهای منتهی به زایمان، از خوردن وعده های سنگین و به خصوص برگرها و غذاهای گوشتی پرهیز کنید. اگر زایمان شما به صورت سزارین باشد، احتمالاً پزشک به شما توصیه خواهد کرد تا فقط غذاهای آبکی و نوشیدنی میل کنید.

 

توصیه چهارم – از ماساژ استفاده کنید
در زمان زایمان به هیچ وجه توصیه نمی شود تا کسی فشار اضافی به بدن مادر وارد کند، ولی قدرت ماساژ را دست کم نگیرید. در طی زمان زایمان خوب است کسی گردن، سر و یا پاهای مادر را به آرامی ماساژ دهد. ماساژ باعث تولید اندورفین شده و سیستم عصبی و مغز شما احساس خوبی پیدا خواهد کرد. سیسمونی علاوه بر این، ماساژ باعث می شود ذهن مادر از فشار و درد ناشی از زایمان منحرف شود.

توصیه پنجم – خود را از لحاظ ذهنی آماده کنید
به عنوان یک مادر باردار که قرار است به زودی زایمان انجام دهد، آمادگی برای زایمان تنها معطوف به اعمال فیزیکی و آماده سازی جسمانی نیست. باید برخی مسائل را پیش از رسیدن زمان زایمان حل و فصل کنید. سیسمونی با همسر خود در کلاس های مربوط به زایمان شرکت کنید، برای زایمان دقیقاً برنامه ریزی کنید، در گزینه ها و انتخاب های ممکن برای زایمان را با پزشک خود صحبت کنید، تصمیم بگیرید که زمانی به بیمارستان بروید و یا اینکه آیا قصد دارید بلافاصله پس از زایمان به نوزاد خود شیر بدهید؟ تمام این موارد را باید پیش از زایمان حل و فصل کنید تا در روزهای پایانی ذهنی کاملاً آسوده داشته باشید.

توصیه ششم – راه های کنترل و مدیریت درد را یاد بگیرید
زایمان طبیعی فرآیندی سخت است که درد زیادی برای مادر به همراه خواهد داشت. توصیه می شود پیش از انجام زایمان، با پزشک متخصص مشورت کرده و با راه های مختلفی که برای مدیریت درد و فشار ناشی از زایمان استفاده می شود آشنایی پیدا کنید. سیسمونی تکنیک هایی برای مدیریت درد وجود دارند که برخی از آن ها از طریق تمرین تنفس است. یادگیری این تکنیک ها به آمادگی برای زایمان بسیار کمک خواهد کرد. علاوه بر این، در بیمارستان ها از داروها و مسکن های مختلفی برای کاهش این درد استفاده می کنند که هرکدام ویژگی های خاص خود را دارند. سیسمونی بسته به شرایط لحظه زایمان و پیچیدگی های احتمالی، ممکن است پزشک از مسکن های قوی‌تری استفاده کند.

 

توصیه هفتم – در مورد شرایط احتمالی انجام عمل سزارین مطلع باشید
همانطور که می دانید، توصیه می شود زایمان را به صورت طبیعی انجام دهید. ولی تحت شرایطی خاص، ممکن است پزشک تصمیم به انجام عمل سزارین بگیرد. خوب است حتماً پیش از شروع زایمان، با پزشک در مورد این شرایط مشورت کنید و از آن ها آگاه باشید. برخی از آن ها را در ادامه معرفی خواهیم کرد:

درصورتی که مشکل قلبی، دیابت، فشار خون بالا و یا مشکل کبد داشته باشید.
در صورت وجود ویروس HIV در بدن مادر
در صورتی که سلامت کودک در خطر باشد. یا آنکه کودک بزرگ‌تر از آن باشد که بتواند به سلامت و با ایمنی کامل و از طریق زایمان طبیعی از بدن خارج شود
اضافه وزن زیاد مادر که باعث می شود زایمان طبیعی دشوار شود
در صورتی که شرایط قرارگیری جنین مناسب نباشد و پاهای او رو به پایین باشد.
جنین بزرگتر از ۴٫۵ کیلوگرم باشد.

توصیه هشتم – برای بیمارستان رفتن آماده باشید
اگرچه زایمان عموماً بر طبق برنامه ریزی پیش می رود، ولی جنین کماکان ممکن است شما را غافلگیر کند. سیسمونی بهتر است یک کیف شامل وسایل مورد نیاز در بیمارستان را از پیش آماده کرده باشید. بیمارستان مورد نظر را انتخاب کنید و حتی در داخل محیط آن گشتی بزنید تا با محیط بیمارستان آشنا باشید. تلفن های ضروری را نیز در جایی یادداشت کنید.

منابع:
https://www.parents.com/pregnancy/giving-birth/labor-and-delivery/8-steps-to-a-less-stressful-labor/

https://www.pregnancybirthbaby.org.au/preparing-for-child-birth

https://www.wikihow.mom/Prepare-Yourself-for-Labor-and-Delivery

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

منبع : https://babypro.ir/wiki

تشخیص نشانه های درد زایمان

نشانه های درد زایمان کدامند؟
اطمینان نداشتن از زمان واقعی و تشخیص درد زایمان تا حدودی متداول است. سیسمونی حتی خانمی که زایمان سوم یا چهارمش است، از زمان دقیق وضع حمل خود مطمئن نیست. اطلاعات این مقاله به شما کمک می کند که نشانه های درد زایمان و در نتیجه وقت آن را بهتر تشخیص بدهید (با وجود این ممکن است چند بار به پزشک خود زنگ بزنید یا به بیمارستان مراجعه کنید به خیال اینکه وقت زایمان تان رسیده است).

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

 

با وجود پیشرفت های باورنکردنی در عرصه های علمی و پزشکی، هیچ کس واقعاً نمی داند که چه چیز موجب شروع درد زایمان و وضع حمل می شود. سیسمونی زایمان ممکن است در نتیجه ی مجموعه ای از محرک هایی باشد که در بدن مادر، نوزاد و جفت به وقوع می پیوندد یا ممکن است در نتیجه ی افزایش سطح مواد استروئید بدن مادر یا دیگر مواد بیوشیمیایی باشد که در بدن جنین شروع می شود. سیسمونی از آنجایی که دقیقا نمی دانیم درد زایمان چگونه شروع می شود، در نتیجه نمی توانیم زمان دقیق آن را تعیین کنیم.

چه وقت درد زایمان واقعی است؟
گاهی ممکن است برخی علائم اولیه و زود هنگام زایمان، قبل از رسیدن موعد واقعی آن آغاز شود، این بدان معنا نیست که شما در شرف وضع حمل هستید، بلکه یعنی در چند روز یا چند هفته ی آینده زایمان خواهید کرد. سیسمونی برخی خانم ها ممکن است علائم مشابه زایمان را چند روز یا چند هفته قبل از زایمان تجربه کنند، اما برخی دیگر فقط چند ساعتی قبل از زایمان این درد و علائم را خواهند داشت. آمادگی و رفتن برای زایمان، معمولا آن قدر در سریال های کمدی یا بازاری نشان داده می شود نمایشی و شورانگیز نیست. زنان باردار معمولا به ندرت وقت کافی پیدا می کنند تا قبل از زایمان برای رفتن به بیمارستان آماده شوند و همه چیز خیلی سریع اتفاق می افتد.

اگر فکر کنیم واقعاً دردهای زایمان تان شروع شد است، فورا به بیمارستان نروید، ابتدا با پزشکتان یا بخش زایمان بیمارستان تماس بگیرید و پس از کسب اطمینان از واقعی بودن علائم به بیمارستان مراجعه کنید.

 

شناسایی و توجه به تغییرات قبل از آغاز زایمان
با نزدیک شدن به پایان دوره ی بارداری و زمان زایمان، ممکن است متوجه تغییرات خاصی در بدن خود شوید، امکان دارد تمامی این تغییرات را حس کنید و ببینید یا شاید متوجه هیچ کدام نشوید. گاهی اوقات این تغییرات از هفته ها قبل یا فقط چند روز مانده به زایمان آغاز می شوند.

نمایش خونی: این نام یک فیلم هالیوودی نیست، بلکه منظور ما از دیده شدن خون این است که در نتیجه ی تغییراتی که در لگن اتفاق می افتد، ممکن است ترشحاتی همراه با کمی خون از واژن خارج شود. سیسمونی این خونابه ها از مویرگ های کوچک پاره شده ی دهانه ی رحم بیرون می آیند.
اسهال: معمولاً چند روز قبل از موعد زایمان، بدن ماده ای معروف به پروستاگلاندین ترشح می کند که این مواد به افزایش انقباضات رحمی کمک می کنند و ممکن است موجب اسهال شوند.
پایین افتادن و جا گرفتن جنین: جنین اغلب، چند هفته قبل از زایمان به سمت داخل لگن پایین می آید و سرش در آنجا جاگیر می شود، به خصوص در خانم هایی که برای اولین بار بچه دار می شوند. سیسمونی به این ترتیب فشار بیشتری را بر لگن و به ویژه واژن خود احساس می کنید. همچنین ممکن است متوجه شوید که تمام رحم تان پایین تر از شکم قرار گرفته و در نتیجه احساس راحتی بیشتری می کنید و می توانید بهتر نفس بکشید. به علاوه ممکن است بیشتر به دستشویی بروید، زیرا سر نوزاد به سمت مثانه تان کشیده شده و به آن فشار می آورد.
افزایش انقباضات براکستون هیکس: ممکن است متوجه افزایش شدت و تناوب انقباضات براکستون هیکس شوید. سیسمونی این انقباضات ممکن است تا حدی ناراحت کننده باشند، حتی اگر شدت و تعداد دفعات شان بیشتر نشود. بعضی خانم ها حتی چند هفته قبل از زایمان دچار انقباضات بسیار شدید براکستون هیکس می شوند.
خروج ترشحات: گاهی ممکن است ترشحات غلیظی که به ترشحات مخاطی معروف اند از واژن خارج شوند. سیسمونی در طول بارداری مواد دهانه ی رحم را مسدود می کنند و از رحم در برابر عفونت محافظت می کنند. زمانی که دهانه ی رحم شروع به شل شدن و باز شدن (افاسه) می کند تا برای وضع حمل آماده شود، این مواد به تدریج به بیرون ترشح می شوند.
مادران باردار می پرسند …
پرسش: “ما هرگز انقباضات و دردهای زایمان را تجربه نکرده ایم، پس چطور از درد و انقباض واقعی قبل از زایمان آگاه باشیم؟”

پاسخ: یک انقباض زمانی اتفاق می افتد که عضله ی رحم سفت شود و نوزاد را به سمت دهانه رحم هل دهد. سیسمونی معمولا این انقباضات دردناک و ناراحت کننده هستند و اغلب به راحتی می توان تشخیص داد و اشتباه گرفته نمی شوند. اما بسیاری از خانم ها نگران اند که نتوانند این انقباضات و دردها را تشخیص دهند. به کمک ترفندی ساده می توانید یک رحم منقبض شده را تشخیص دهید، به این ترتیب که با نوک انگشت خود ابتدا لپ و بعد پیشانی خود را لمس کنید. سپس قسمت بالا یا همان سر شکم خود را فشار دهید و لمس کنید تا بدین ترتیب بتوانید راس رحم خود را حس کنید. سیسمونی اگر سر رحم مثل لپ هایتان نرم و شل بود پس رحم در حالت انقباض نیست، اما اگر مثل پیشانی تان سفت بود پس رحم در حالت انقباض و شروع دردها و انقباضات زایمانی است. به علاوه از همین آزمایش برای تشخیص انقباضات زایمان زودرس نیز می توان استفاده کرد.

 

تشخیص درد واقعی زایمان از دردهای کاذب
همیشه تشخیص علائم زایمان واقعی آسان نیست. سیسمونی اما با شناخت برخی خصوصیات کلی می توان تعیین کرد آیا علائمی که تجربه می کنید به معنای فرا رسیدن زمان واقعی زایمان است یا خیر.

به طور کلی علائم و انقباضات زیر نشان دهنده ی فرارسیدن زمان زایمان نیستند:
نامنظم اند و تعداد آن ها افزایش نمی یابد؛
هنگام تغییر وضعیت، راه رفتن یا استراحت از بین می روند؛
خیلی ناراحت کننده نیستند؛
فقط در زیر شکم اتفاق می افتند؛
به تدریج ناراحت کننده و دردناک تر نمی شوند.
اما اگر چنین انقباضاتی داشته باشید، به احتمال زیاد در معرض دردهای واقعی زایمان قرار دارید:
دفعات آن به طور ثابت، بیشتر، شدیدتر و ناراحت کننده تر می شوند؛
حدود ۴۰ تا ۶۰ ثانیه طول می کشد؛
با تغییر وضعیت قرارگیری، راه رفتن یا استراحت از بین نمی روند؛
همراه با خروج کمی مایع از واژن اتفاق می افتد (این مایعات در نتیجه ی پاره شدن کیسه ی آب بیرون می آیند)؛
صحبت کردن معمولی مشکل یا غیر ممکن می شود؛
احساس درد و کشیدگی، در قسمت بالای شکم یا بخصوص در کمر که به سمت جلو پخش می شود.
گاهی اوقات تنها روش قطعی تشخیص درد زایمان، مراجعه به پزشک یا رفتن به بیمارستان است. سیسمونی زمانی که به بیمارستان می روید یک پزشک یا ماما لگن تان را معاینه می کند تا مطمئن شود که وقت زایمان رسیده است. سیسمونی گاهی هم پزشک مانیتوری را به شما وصل می کند تا دفعات و شدت انقباضات را ببیند یا ضربان و پاسخ های قلب جنین را چک کند. گاهی فورا می فهمید که وقت زایمان تان رسیده است، با وجود این پزشک ممکن است برای مشاهده ی تغییر وضعیت یا عدم آن، نیاز داشته باشد برای چند ساعت شما را زیر نظر بگیرد.

 

تعیین زمان اطلاع به پزشک یا بخش زایمان
اگر فکر می کنید وقت زایمان فرا رسیده است، حتما با بخش زایمان تماس بگیرید و اگر پزشک یا مامای معالج مشخصی دارید، او را نیز در جریان بگذارید. اگر پزشکتان گفت که احتمالاً وقت زایمان تان نیست، اصلاً مضطرب نشوید. اگر انقباضات رحمی هر ۵ تا ۱۰ دقیقه یک بار می گیرد و ول می کند و ناراحت کننده و دردناک است، حتما با پزشک تماس بگیرید. سیسمونی اگر هفته ی بارداری تان کمتر از ۳۷ هفته است و دچار انقباضات طولانی بدون وقفه شدید، ننشینید تا تعداد انقباضات را بشمرید، بلکه فورا با پزشک بخش زایمان بیمارستان خود تماس بگیرید.

در صورت وقوع هر یک از موارد زیر، حتما با پزشک خود یا بخش زایمان تماس بگیرید:
شمار انقباضات رحمی به هم نزدیک تر شده و پیوسته شدت این درها افزایش می یابد؛
کیسه ی آب پاره شده است و مایع آن قطره قطره یا یک باره از واژن خارج می شود. سیسمونی اگر مایع کمی سبز، قهوه ای یا قرمز بود، حتما پزشک یا مرکز زایمان خود را مطلع کنید؛
مکونیوم (اولین دفع مدفوع نوزاد) معمولا پس از تولد اتفاق می افتد، اما بین ۲ تا ۲۰ درصد نوزادان، دفع مدفوع در طول زایمان و در رحم مادر انجام می گیرد، به خصوص اگر نوزاد دیرتر از موعد مقرر متولد شود. سیسمونی البته دفع مدفوع ضرورتا مشکل چندانی ایجاد نمی کند اما می تواند نشان از استرس جنینی باشد؛
در صورت بروز خونریزی به رنگ قرمز روشن (شدیدتر از خون دوره قاعدگی) یا خروج لخته های خون، فورا به بیمارستان مراجعه کنید (البته پس از تماس با بخش زایمان و پزشک معالج)؛
اگر احساس کردید میزان حرکات و تکان های جنینی کم شده است، فورا با پزشک خود تماس بگیرید؛
در صورتی که دردهای شکمی شدید و مداوم داشتید و در فاصله ی بین انقباضات آرام نشدید، پزشک معالج را مطلع کنید؛
اگر قسمتی از اعضای جنین یا بند ناف را در واژن خود حس کردید، فورا به بیمارستان بروید.

 

انجام معاینه ی داخلی برای تایید زمان زایمان
زمانی که پزشک برای اطمینان از رسیدن وقت زایمان، به معاینه ی داخلی می پردازد، چند مورد را بررسی می کند:
باز شدن دهانه ی رحم: دهانه یا همان دهانه ی رحم در طول مدت بارداری بسته است و به تدریج در هفته‌های پایانی و به خصوص نزدیک زمان زایمان، باز می شود. پس از آغاز دردها و انقباضات واقعی زایمان، میزان و سرعت باز شدن دهانه ی رحم افزایش می یابد و تا حدود ۱۰ سانتی متر در پایان اولین مرحله ی زایمان باز می شود. سیسمونی غالباً اگر دهانه ی رحم حدود ۴ سانتی متر باز شده باشد، صد درصد در شرف درد زایمان قرار دارید.
افاسمان: معمولاً به هنگام زایمان و کمی قبل از آن دهانه ی رحم به تدریج شل و کوتاه می شود؛ آن قدر کوتاه که دیگر محو می شود و فقط دهانه ی رحم باقی می ماند.
وضعیت قرارگیری جنین: به هنگام زایمان معمولا نوزاد شروع به برگرداندن روی خود به سمت راست یا چپ بدن مادر می کند و با ادامه ی دردها و مراحل زایمان او روی خود را به سمت پایین یعنی محل خروج برمی گرداند، گویی به کف زمین نگاه می کند. گاهی نوزاد سر خود را کاملا برعکس یعنی به سمت بالا می چرخاند و در حالی که انگار به سقف نگاه می کند بیرون می آید.

مرجع: babycenter

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

منبع : https://babypro.ir/wiki

افسردگی پس از زایمان

درباره افسردگی پس از زایمان چه می دانیم؟
تعداد زیادی از خانم ها یعنی حدود ۸۰ درصد آن ها، در اولین روزها یا هفته های پس از وضع حمل از نوعی غم و اندوه رنج می برند. سیسمونی معمولاً چند روز پس از زایمان کمی احساس غم و اندوه می کنید و ممکن است این حس همراه با یأس و ناامیدی و نارضایتی مبهم، چند هفته ای ادامه داشته باشد. بسیاری از خانم ها از چنین احساساتی متعجب می شوند، در نهایت وظایف مادری را پیش روی خود می بینند و احساس می کنند که از آن وحشت دارند.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

هیچ کس نمی داند چرا خانم ها پس از زایمان دچار این حس می‌شوند؛ اما برخی توضیحات توجیه پذیرند. دلیل اول، تغییر در سطح هورمون ها پس از زایمان است که می تواند روی حالات و احساسات تأثیر بگذارد. همچنین با پایان بارداری، مادر باید نقطه ی تمرکز خود را تغییر دهد. سیسمونی او پس از نه ماه تمرکز روی تولد نوزاد به یکباره می بیند که آن حادثه ی بزرگ به وقوع پیوسته و شاید احساس دلتنگی برای آن روزها و نوعی حس فقدان کند و باید قبول کنیم که وظایف مادری اضطراب فوق العاده ای به همراه می آورد؛ به خصوص اگر برای اولین بار باشد. احساس این که باری از مسئولیت های سنگین مادر شدن و مراقبت از نوزاد بر دوش تان ریخته و مجبورید از همه ی آن ها سر درآورید و انجامشان دهید برای یک زن عجیب نیست. درد و ناراحتی های پس از زایمان در محل بخیه ها، درد و التهاب سینه ها، بواسیر احتمالی، خستگی و کمبود وقت برای استراحت، همگی عواملی اند که دست به دست هم داده و می‌توانند باعث افسردگی خفیفی شوند.

 

خوشبختانه احساس غم پس از زایمان خیلی زود یعنی حدود ۲ تا ۴ هفته پس از زایمان برطرف خواهد شد. به خاطر داشته باشید که این احساس کاملاً متداول است و بدان معنا نیست که به نوزادتان عشق نمی ورزید و مادری فوق العاده نیستید. سیسمونی احساس خود را به همسرتان یا اعضای خانواده و دوستان بگویید، چرا که به عشق، محبت و حمایت آنان در این زمان نیاز دارید.

اگر از افسردگی پس از زایمان رنج می برید، به خاطر داشته باشید که شما اولین و تنها زنی نیستید که چنین حسی دارید. این حس مثل خود بارداری و زایمان کاملاً طبیعی است. سیسمونی کسانی که با این حس دست و پنجه نرم کرده اند یا به فکر درمان آن بوده اند، راه های پیشنهادی زیر را برای کمک به رفع این احساس ارائه داده اند:

کمبود خواب، غم و ناراحتی روحی پس از زایمان را دو چندان می‌کند. اگر از نظر جسمی خسته و کوفته باشید، همه چیز سخت تر و شدیدتر می‌شود. زمانی که استراحت کافی کرده اید، بهتر می توانید استرس را کنترل کنید تا وقتی کمبود خواب دارید. سیسمونی بنابراین سعی کنید خواب کافی و بیشتری داشته باشید. هر زمان که نوزادتان خواب است سعی کنید دراز بکشید و چرتی بزنید.
پیشنهاد کمک دیگران را برای نگهداری از نوزادتان بپذیرید. در بیشتر موارد مجبور نیستید خودتان تنهایی از نوزادتان مراقبت کنید. حتی اگر اجازه دهید یا بخواهید که عمه یا خاله، جای نوزادتان را عوض کند یا او را روی شانه اش قرار دهد تا آروغ بزند باز هم شما مادر بسیار خوبی هستید.
در مورد احساس تان با مادران دیگر یا اعضای نزدیک فامیل و دوستان صمیمی تان حرف بزنید. سیسمونی احتمالاً متوجه می شوید که بعضی از آن ها هم احساسی مشابه به شما داشته اند. ممکن است بتوانند با شما همدردی کنند یا پیشنهاداتی برای مقابله با این حالت ارائه دهند.
اگر می‌توانید وقتی را هم به خودتان اختصاص دهید. بیشتر مادران فکر می کنند که دیگر وقتی برای خودشان ندارند و فقط باید وقت خود را صرف نوزاد کنند. اگر می توانید قدم بزنید، کتاب بخوانید، فیلم تماشا کنید، کمی نرمش و ورزش کنید و با همسر خود یا دوستان تان بیرون بروید و شام یا ناهاری بخورید.
با یک مانیکور یا پدیکور به خودتان برسید. سیسمونی سری به آرایشگاه بزنید و ماساژ بگیرید. بیشتر افسردگی ها با این اصل تشدید می شود که بدنتان هنوز به آن چه عادت داشته، برنگشته است. کاری انجام دهید که به شما احساس زیبایی بدهد.

 

اگر دچار غم و افسردگی پس از زایمان شدید و پس از ۳ تا ۴ هفته این حالت از بین نرفت، حالتان بدتر شد یا حداکثر بیش از دو ماه طول کشید، حتماً موضوع را با پزشک در میان بگذارید، چرا که ممکن است غم و ناراحتی پس از زایمان به افسردگی شدیدی تبدیل شده باشد.

آگاهی نسبت به افسردگی پس از زایمان

افسردگی پس از زایمان مثل کسالت های روحی معمول چندان متداول نیست، اما زنان زیادی به آن مبتلا می شوند؛ یعنی حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد. افسردگی پس از زایمان معمولاً از هفته ۲ تا ۸ پس از زایمان آغاز می شود (گاهی ۶ تا ۱۲ ماه بعد اتفاق می افتد). سیسمونی نشانه های آن شامل موارد زیر است:

احساس خستگی دائمی و در عین حال بی خوابی؛

لذت نبردن از بودن با نوزادتان یا به طور کلی از زندگی؛

بی‌علاقه گی نسبت به رسیدگی و مراقبت از نوزاد؛

گریه های ناگهانی و بی دلیل؛

از دست دادن اشتها یا پرخوری شدید؛

احساس ناامیدی؛

احساس گناه؛

سختی در مواجهه با مسائل یا افراد؛

اضطراب و دلشوره ی شدید و ترس های ناگهانی؛

فکر اذیت و آزار نوزاد یا خودتان.

افسردگی پس از زایمان معمولاً تشخیص داده نمی شود، چرا که علائم آن با دیگر بیماری ها اشتباه گرفته می‌شود یا اصلاً دوست ندارید با وجود تولد چنین نوزاد زیبایی، باور کنید که افسرده شده اید. افسردگی پس از زایمان بیماری تقریباً رایجی است و برای این احساس به هیچ وجه شما مقصر نیستید. سیسمونی بنابراین اگر چنین نشانه های آشنایی را مشاهده کردید، حتماً مسئله را با پزشک خود در میان بگذارید.

 

افسردگی پس از زایمان را معمولاً با مشاوره های فردی یا گروهی با روانشناس یا تجویز برخی داروهای ضد افسردگی و به ندرت با بستری شدن در بیمارستان درمان می‌کنند. پزشک ممکن است در معاینات خود در مورد احتمال وجود بیماری تیروئید که گاهی علائمی شبیه افسردگی دارد یا افسردگی را شدیدتر می کند به تحقیق بپردازد.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

منبع : https://babypro.ir/wiki

برای رفتن به بیمارستان آماده شوید

برای رفتن به بیمارستان آماده شوید
زایمان پیش از موعد
زایمان پیش از موعد به زایمانی گفته می شود که در هفته های قبل از ۳۷ اتفاق بیفتد که شامل انقباضات رحمی و تغییراتی در لگن است البته تا زمانی که پزشکتان معاینه ی داخلی انجام ندهد، نمی فهمید که لگن دچار تغییراتی شده است. سیسمونی به همین دلیل به محض مشاهده ی هر نوع درد منظم و ادامه دار شکممی و انقباضات رحمی پیوسته، باید با پزشک خود یا بخش زایمان بیمارستان تماس بگیرید تا تحت معاینه ی داخلی قرار گیرید. بنابراین معاینه سریع و به هنگام، احتمال درمان موفقیت‌آمیز مشکل پیش آمده یا جلوگیری از وقوع مشکل و خطرات احتمالی را کاهش می دهد . سیسمونی در مواردی که خطر زایمان پیش از موعد وجود دارد، در صورتی که زود تشخیص داده شود و لگن بیشتر از ۳ سانت باز نشده باشد، می‌توان دردها و انقباضات را متوقف کرد و مانع از زایمان شد. اگر زایمان زودرس در هفته ی بعد از ۳۵ اتفاق بیفتد، احتمالاً پزشک برای توقف دردها و انقباضات و ممانعت از زایمان تلاشی نخواهد کرد، جز در برخی شرایط نادر (مثل دیابت ضعیف کنترل شده).

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

 
اگر متوجه دردها و انقباضات رحمی منظم، پیوسته و ناراحت کننده شدید ( بیش از ۵ یا ۶ ساعت متوالی) و هنوز به هفته ی ۳۵ و ۳۶ وارد نشده اید، حتماً با پزشک تماس بگیرید. همچنین اگر به نظرتان کیسه ی آب شما پاره شده است یا با هر گونه خون ریزی مواجه اید حتما با پزشک را باخبر کنید. در فصل ۱۵ در مورد زایمان پیش از موعد بیشتر خواهید خواند.

زمانی که نوزاد دیر می کند
در اولین ملاقات پس از بارداری با پزشک، او به شما زمان تقریبی زایمان را اعلام می کند و بقیه ی دوران را به امید رسیدن به آن روز سپری می کنید. اما بهتر است خیلی به تاریخ دقیق تولد نوزادتان اتکا نکنید، زیرا از هر ۲۰ زن یک نفر دقیقاً در همان روز زایمان می کند.

 

تاریخ زایمان به این دلیل برای خانم های باردار تعیین می‌شود که اکثریت بدانند حدوداً در چه تاریخی وضع حمل می کنند و معمولاً زایمان بیشتر خانم ‌ها در حدود همان تاریخ خواهد بود. سیسمونی معمولاً از هر۵ خانم باردار، ۴ نفرشان در هفته های بین ۳۷ تا ۴۲ بارداری زایمان می‌کنند. اگر تا هفته ۴۰ زایمان نکنی،د فکر زایمان تحریکی در ذهن پزشکی شما جرقه میزند. در فصل ۹ می‌توانید نکات بیشتری در خصوص زایمان تحریکی بخوانید.

در روزهای نزدیک زایمان نشستن در خانه، جویدن ناخن‌ها و انتظار، کار خوبی نیست، به خصوص که در همان روز مقرر دوستان و آشنایان هر پنج دقیقه یک بار به شما زنگ بزنند و بپرسند که آیا زایمان کرده اید یا خیر و این، استرس شما را بیشتر می کند. سیسمونی بهتر است در چنین شرایطی تلفن را جواب ندهید و آن را روی پیغام گیر بگذارید یا بهتر است از همسرتان بخواهید به دوستان و فامیل بگوید که آنقدر زنگ نزنند، چرا که این سوالات خیرخواهانه تلفنی استرس شما را زیاد می کنند.

برای رفتن به بیمارستان آماده شوید
حالا دیگر به وقت وضع حمل خیلی نزدیک شده اید و فکر خوبی است که برای رفتن به بیمارستان خود را آماده کنید. احتمالاً نمی‌خواهید که در آخرین لحظه تازه اقدام به بستن چمدان تان کنید یا به مغازه بروید، تا یک صندلی ماشین نوزاد بخرید. باید این کارها را خیلی قبل از تاریخ زایمان انجام دهید و حالا روی چیزهای مهم تر تمرکز کنید.

چمدان خود را ببندید
بسیاری از خانمها از اینکه ببیند ساکشان برای رفتن به بیمارستان یا زایشگاه بسته شده است، احساس آرامش می‌کنند. سیسمونی وقتی ساکتان آماده باشد، فرصت کافی برای تمرکز روی علائم احتمالی زایمان را دارید و دیگر نگران نخواهید بود که آماده نیستید. البته باید برای دو نفر ساک ببندید!

 
بعضی خانمها بستن چمدان یا ساک خود را برای بیمارستان تا آخرین لحظه به تعویق می اندازند، زیرا فکر می کنند زمانی که وقت زایمان برسد، فرصت و تمرکز کافی برای آماده کردن ساک خود را خواهند داشت. سیسمونی مثلاً یکی از دوستان ما هم همین‌طور فکر می‌کرد، اما ناگهان مدتی قبل از تاریخ زایمان متوجه شد کیسه ی آبش پاره شده و دیگر فرصتی برای بستن ساک نداشت، به خصوص که مجبور بود برای پیدا کردن ساک و بیرون آوردن آن، خود را خم و راست کند و به خود پیچ و تاب بدهد تا بتواند ساک را از انباری، اتاق زیر شیروانی یا جاهای تنگ و باریک دیگر بیرون بیاورد که در چنین شرایطی این نوع خم و راست روده ها توصیه نمی شود وسایلی که باید برای بیمارستان آماده کنیم بستگی به نوع زایمان تان دارد می توانید از فهرست زیر برای آماده سازی و سایر خود استفاده کنید:

 

وسایل مورد نیاز شما:
دو لباس خواب گشاد و راحت (که از جلو باز شود تا شیردهی با آن آسان باشد)؛
دمپایی و جوراب؛
برس، شانه، خمیردندان و دستمال توالت؛
سوتین مخصوص شیر دهی و پد های شیر دهی (از هر داروخانه ای می‌توان آنها را تهیه کرد)؛
لباس های مناسب برای زمان ترخیص و رفتن به خانه؛
لباس زیر زنانه (هر چه بزرگتر بهتر) و نوار بهداشتی؛
کیسه یا بطری آب داغ (برای کاهش درد زایمان بسیار عالی است، اما بیمارستان آن را در اختیار بیمار قرار نمی دهد پس بهتر است خودتان یکی تهیه کنید)؛
اسپری آب برای خنک کردن صورت؛
دوربین؛
غذای سبک و نوشیدنی (برای قبل یا بعد از زایمان)؛
دفترچه تلفن و آدرس های شما.

وسایل مورد نیاز در کیف لوازم نوزاد:
پوشک؛
سه زیر پیراهن دکمه دار که در زیر باسن دکمه ها به هم وصل می شوند؛
سه دست لباس سرهمی نوزادی؛
جوراب، کلاه و دستکش یک انگشتی (با توجه به فصل)؛
دو دست ژاکت؛
صندلی کودک یا ساک حمل (به مبحث “انتخاب و استفاده از یک صندلی ماشین” رجوع کنید)؛
شال و پتوی مسافرتی نوزاد یا قنداق فرنگی.

انتخاب و استفاده از صندلی ماشین
برای انتقال نوزاد از بیمارستان به خانه یا ماشین، به یک صندلی مخصوص ماشین برای نوزاد نیاز دارید و این یعنی قبل از زایمان باید یک صندلی ماشین مناسب تهیه کنید.

در برخی کشورها استفاده از صندلی ماشین برای نوزادان و قرار دادن آن ها در این صندلی ها تا دو سالگی اجباری است.
تمام صندلی‌های ماشین باید ماه و نشانه های استاندارد داشته باشند.
تمام صندلی های ماشین باید به دقت و طبق دستورالعمل نوشته شده ی کارخانه، روی آن ها یا دفترچه شان نصب شوند.

 

البته می توانید به جای خرید یک صندلی ماشین، آن را از دوستان و آشنایان قرض بگیرید اما توصیه ما این است که برای احتیاط بیشتر و حفظ سلامت نوزادتان بهتر است یک صندلی نو بخرید و به هنگام خرید نکات زیر را چک کنید:

آیا این صندلی از ابتدای تولد برای نوزاد مناسب است.
چک کنید که صندلی کمربند محکم و بند های مطمئن و بندهای قابل تنظیم داشته باشد.
صندلی نوزاد باید به خوبی از سر و گردنش محافظت کند.
نکات دیگری که باید در نظرگرفت:

آیا تشک و روکش صندلی نرم است و می‌توان به راحتی آن را تعویض کرد و شست؟
آیا صندلی کودک می‌تواند از حالت ثابت به شکل صندلی گهواره ای در آیند تا در منزل برای تاب دادن و خواباندن نوزاد استفاده شود؟
آیا می توان این صندلی را در بالای کالسکه یک نوزاد قرار داد و محکم بست؟
به هنگام قرار دادن نوزاد در صندلی ماشین، ابتدا کمربند صندلی را محکم ببندید و بعد روی آن پتو بیندازید، چرا که وجود یک پتو در زیر کمربند یا حتی پوشیدن لباس کلفتی مثل کاپشن می‌تواند موجب شل شدن کمربند و لیز خوردن نوزاد به بیرون شود.

سعی کنید نوزاد را در صندلی جلو قرار ندهید، به خصوص اگر ماشین کیسه هوا دارد، چرا که باز شدن کیسه ی هوا ممکن است با فشاری که به صورت نوزاد وارد می‌کند، موجب خفگی او شود، حتی اگر صندلی جلو، خیلی عقب کشیده شده باشد.

 

پیشنهاد فروشگاه اینترنتی سیسمونی و اسباب بازی بیبی پرو: بررسی لیست سیسمونی نوزاد

منبع : https://babypro.ir/wiki